라틴어 문장 검색

Concussae cautes, et acuto in murice remi obnixi crepuere, inlisaque prora pependit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 9:17)
tum croceam chlamydemque sinusque crepantis carbaseos fulvo in nodum collegerat auro pictus acu tunicas et barbara tegmina crurum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 28:4)
Continuo ventis surgentibus aut freta ponti incipiunt agitata tumescere et aridus altis montibus audiri fragor aut resonantia longe litora misceri et nemorum increbrescere murmur.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 13:2)
Ille etiam caecos instare tumultus saepe monet fraudemque et operta tumescere bella.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 15:20)
unde tremor terris, qua vi maria alta tumescant obicibus ruptis rursusque in se ipsa residant, quid tantum Oceano properent se tinguere soles hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 23:2)
quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 183)
te Iovis inpio tutela Saturno refulgens eripuit volucrisque Fati tardavit alas, cum populus frequens laetum theatris ter crepuit sonum;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 1710)
aut nimium teneris iuvenentur versibus umquam aut inmunda crepent ignominiosaque dicta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 8:8)
ne te longis ambagibus ultra quam satis est morer, ex nitido fit rusticus atque sulcos et vineta crepat mera, praeparat ulmos, immoritur studiis et amore senescit habendi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 752)
arva beata petamus, arva divites et insulas, reddit ubi cererem tellus inarata quotannis et inputata floret usque vinea, germinat et numquam fallentis termes olivae suamque pulla ficus ornat arborem, mella cava manant ex ilice, montibus altis levis crepante lympha desilit pede.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1618)
insanis et tu stultique prope omnes, siquid Stertinius veri crepat, unde ego mira descripsi docilis praecepta haec, tempore quo me solatus iussit sapientem pascere barbam atque a Fabricio non tristem ponte reverti.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire.25)
excitanda mens et adtollenda semper est, quae in eiusmodi secretis languescit et quendam velut in opaco situm ducit, aut contra tumescit inani persuasione;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 85:2)
incipiunt agitata tumescere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 110:3)
cum primum crepuerit catena, discedet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 9 8:6)
ille, qui sanguinem suum vidit, cuius dentes crepuere sub pugno, ille, qui subplantatus adversarium toto tulit corpore nec proiecit animum proiectus, qui quotiens cecidit, contumacior resurrexit, cum magna spe descendit ad pugnam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 13 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION