라틴어 문장 검색

haec, quae sunt minima, tamen bona dicantur necesse est, candiduli dentes, venusti oculi, color suavis et ea quae Anticlea laudat Ulixi pedes abluens:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 46:4)
Domum et ornamenta cum venustis hortulis Et vina vetera date lanificae rusticae;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Poeta.21)
Inde dictum Baeticorum, ut plerumque dolor etiam venustos facit, non illepidum ferebatur:
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 3:2)
Multa tenuiter multa sublimiter, multa venuste multa tenere, multa dulciter multa cum bile.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 27 1:3)
Scripsit mimiambos tenuiter argute venuste, atque in hoc genere eloquentissime;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 21 4:1)
Venusto hoc in cantico nos ille monebat nostram communem domum esse quoque sororem, quacum exsistentiam communicamus, atque veluti pulchram matrem in complexum nos recipere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 3:2)
At mundum spectantes, animadvertimus gradum hunc intervenientis hominis, qui saepenumero rebus nummariis ac immodicae consumptioni deservit, reapse efficere ut terrarum orbis in quo vivimus, minus locuples fiat et minus venustus, magis magisque coartatus pallensque, dum eodem tempore technologiae progressus et consumptiones oblatae sine finibus progrediuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 47:8)
Saepe venusta urbs reperitur, viriditate praeter modum vestita quibusdam in locis “securis”, at non aequabiliter aliis in locis minus conspicuis, ubi incolunt ex societate depulsi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 59:3)
Sanctus Iustinus Martyr in Dialogo cum Tryphone venustam profert sententiam asserens Mariam, dum nuntium Angeli excipiebat, percepisse « fidem et gaudium ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 115:3)
haec, quae modo pallida tabo color albidus inficit, ora tunc flore venustior omni sanguis cute tinguet amoena.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti23)
"nostri per artus debiles intus decoris integri sensum venusti innoxium laboris 1 expertes gerunt."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.76)
"aedem sibi ipse mente in hominis condidit vivam, serenam, sensualem, flabilem, solvi incapacem posse, nec destructilem, pulchram, venustam, praeminentem culmine, discriminatis inlitam coloribus."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1130)
non tamen illa pedes, sed curru invecta venusto saucia mirantum capiebat corda virorum, o nova pugnandi species!
(프루덴티우스, Psychomachia, section 184)
Et vultu, Sosia, Adeo modesto, adeo venusto, ut nihil supra.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 1127)
Quam venuste!
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 214)

SEARCH

MENU NAVIGATION