라틴어 문장 검색

Saepe venusta urbs reperitur, viriditate praeter modum vestita quibusdam in locis “securis”, at non aequabiliter aliis in locis minus conspicuis, ubi incolunt ex societate depulsi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 59:3)
Sanctus Iustinus Martyr in Dialogo cum Tryphone venustam profert sententiam asserens Mariam, dum nuntium Angeli excipiebat, percepisse « fidem et gaudium ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 115:3)
perquam ridiculum est et futtile, natus ut ex se sive supernatus 1 fuerit, sibi ipse repente nascendi nova materies, ac se Deus ultro ediderit natumque sibi se fecerit ipsum, nil falsum aut mendax divina vocabula fingunt, qui Pater est, gignendo Pater, tum Filius ex hoc Filius, auctore genitus quod sit Patre summo, summus et ipse tamen;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 380)
haec, quae modo pallida tabo color albidus inficit, ora tunc flore venustior omni sanguis cute tinguet amoena.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti23)
friget fera futtile frendens, humani generis ni per suffragia gliscat.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1138)
"nostri per artus debiles intus decoris integri sensum venusti innoxium laboris 1 expertes gerunt."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.76)
"aedem sibi ipse mente in hominis condidit vivam, serenam, sensualem, flabilem, solvi incapacem posse, nec destructilem, pulchram, venustam, praeminentem culmine, discriminatis inlitam coloribus."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1130)
non tamen illa pedes, sed curru invecta venusto saucia mirantum capiebat corda virorum, o nova pugnandi species!
(프루덴티우스, Psychomachia, section 184)
Et vultu, Sosia, Adeo modesto, adeo venusto, ut nihil supra.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 1127)
Quam venuste!
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 214)
Sed in primis interrogatio cum debet esse circumspecta, quia multa contra patronos venuste testis respondet, eique praecipue vulgo favetur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 61:2)
incidunt tamen plerique in hoc vitium vel consuetudine declamatoria vel etiam cupiditate dicendi, dantque de se respondentibus venustissimos lusus, cum modo, se vero nihil dixisse neque tam stulte dicturos;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 334:1)
quod factum venuste nostris temporibus elusit Vibius Crispus, vir ingenii iucundi et elegantis:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 336:3)
praeterea non una ratione moveri solet, neque enim acute tantum ac venuste sed stulte, iracunde, timide dicta aut facta ridentur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 116:2)
sunt enim longe venustiora omnia in respondendo quam in provocando.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 122:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION