라틴어 문장 검색

sed matronam non esse appellatam nisi quae semel peperit, neque matrem nisi quae saepius, nullis veterum scriptorum auctoritatibus confirmari potest.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, VI 8:1)
Nam cum 'caelum' semper ἑνικῶσ dicatur, 'mare' et 'terra' non semper, et 'pulvis,' 'ventus' et 'fumus ' non semper, cur' indutias' et 'caerimonias' scriptores veteres nonnumquam singulari numero appellaverunt, ' ferias' et 'nundinas ' et 'inferias ' et 'exequias' numquam?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, VIII 13:4)
Ite ergo nunc et, quando forte erit otium, quaerite an 'quadrigam' et ' harenas ' dixerit e cohorte illa dumtaxat antiquiore vel oratorum aliquis vel poetarum, id est classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, VIII 16:1)
Oblectati autem sumus praeter multa alia versiculis lepidissimis Anacreontis senis, quos equidem scripsi, ut interea labor hic vigiliarum et inquies suavitate paulisper vocum atque modulorum adquiesceret:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, IX 6:1)
CELEBRANTUR duo isti Graeci versiculi multorumque doctorum hominum memoria dignantur, quod sint lepidissimi et venustissimae brevitatis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XI 2:1)
Neque adeo pauci sunt veteres scriptores, qui quidem eos Platonis esse philosophi adfirmant, quibus ille adulescens luserit, cum tragoediis quoque eodem tempore faciendis praeluderet:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XI 3:1)
Hoc δίστιχον amicus meus, οὐκ ἄμουσοσ adulescens, in plures versiculos licentius liberiusque vertit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XI 4:1)
Ceteroqui morbum vehementiorem, vim graviter nocendi habenten, legum istarum scriptores alio in loco, non per se 'morbum,' sed 'morbum sonticum' appellant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 28:3)
Nam Homerus pueros puellasque eius bis senos dicit fuisse, Euripides bis septenos, Sappho bis novenos, Bacchylides et Pindarus bis denos, quidam alii scriptores tres fuisse solos dixerunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, VII 3:1)
praecipuo vero quod (nostro quidem iudicio) hoc ipsum optimis historiae scriptoribus desit, quod scilicet non satis crebro summarie referant leges maxime memorabiles, quae temporibus de quibus scripserint perlatae sunt, cum sint leges revera acta pacis principalia.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 12:6)
Postremo contigerat etiam res quaedam levis (a scriptore eiusdem temporis memoriae tradita) quam tamen probabile est ad quae postea gesta sunt nonnihil attulisse eisque tanquam ansam praebuisse.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 3:7)
Verum scriptores nonnulli extra dubium rem ponunt.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 16:13)
Quae enim scriptores Romani, aut Arabes, aut recentiores addiderunt, non multa aut magni momenti sunt:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 157:2)
multo minus superstitiosas aut curiosas, quales naturalis magiae scriptores (homines levissimi, et in rebus tam seriis quales nunc agimus vix nominandi) ubique ostentant;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 289:4)
nec minus, quae inveniuntur in scriptoribus magiae naturalis, aut etiam alchymiae, et hujusmodi hominibus;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 299:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION