라틴어 문장 검색

non, si pariter mihi vertice Iacto nectat odoratas et Smyrna et Mantua lauros, digna loquar, mediis videor discumbere in astris cum Iove et Iliaca porrectum sumere dextra immortale merum!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, eucharisticon ad Imp. Aug. Germ. Domitianum6)
iam feret Indicas messes odoratisque rara cinnama praeripiet Sabaeis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum9)
non lucanica, non graves falisei, non sal oxyporumve caseusve, aut panes viridantis aphronitri vel passum psithiis suis recoetum, dulei defruta vel lutosa caeno?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum11)
hic ego te - nam Sicanii non mitius halat aura croci, dites nec si tibi rara Sabaei cinnama, odoratas nec Arabs decerpsit aristas - inferiis cumulande sacris, te carmine plango Pierio;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum16)
Uerum ipso die, quo baptisma fidei gens suscepit illa, descendit pluuia serena, sed copiosa, refloruit terra, rediit uiridantibus aruis annus laetus et frugifer.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XIII. 1:12)
Hic choreae cantusque vigent, passimque vagantes Dulce sonant tenui gutture carmen aves, Fert casiam non culta seges, totosque per agros Floret odoratis terra benigna rosis;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 328)
Haec mihi fingebam, quae nunc Eurusque Notusque Iactat odoratos vota per Armenios.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 518)
Sola puellarum digna est cui mollia caris uellera det sucis bis madefacta Tyros, possideatque, metit quidquid bene olentibus aruis cultor odoratae diues Arabs segetis, et quascumque niger rubro de litore gemmas proximus Eois colligit Indus aquis.
(티불루스, Elegiae, 3권, De Sulpici Incerti Auctoris Elegiae12)
nam odoratum est quod aliunde odorem accipit, ut 'odoratum templum'. tria ergo sunt:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 13211)
Rursus, qui afficiuntur hujusmodi rheumate, si in ipso momento, cum aliquid foetidum aut odoratum habent in ore sive palato, emungant fortiter, in ipso instanti manifestam perceptionem habent rancidi vel odorati.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 276:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION