라틴어 문장 검색

quia veris tempore etiam corruptarum radices vitium pullulare potuerunt.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 29장 4:5)
Utque lassitudini succederet quies opportuna, in agro consedimus opulento, arbustis et vitibus et cupressorum viriditate laetissimo, cuius in medio diversorium est et amoenum, gentiles picturas per omnes aedium partes ostendens, regis bestias venatione multiplici trucidantis;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIIII, 6장 3:1)
cunctisque (nisi quos fuga discriminibus eximeret) interemptis, praedas quas antehac reliquerant, avexerunt arboribus exsectis et vitibus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 6장 13:2)
Indumentis operiuntur linteis vel ex pellibus silvestrium murum consarcinatis;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 2장 5:1)
Nonas Magi pruina cecidit, multe vites in planis locis seu in vallibus palmites cum uva siccaverunt, similiter et silves tenerrimum cum sua folia aride facte sunt.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1620)
Tunc Carlomannus Romam perrexit ibique se totondit et in Serapte monte monasterium aedificavit in honore sancti Silvestri.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 746 6:2)
Me catulo prefert uite nitor, utile tergum, Nec placeo fructu, sed placet ille ioco.
(ANONYMUS NEVELETI, De asino et catulo et domino 19:5)
Tu bene furta negas, te uite purior usus Liberat.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 41:8)
Esse solent uite consona uerba sue.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 41:12)
Si turpes nitide mendax infamia uite Infigit maculas, quid nituisse iuuat?
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:28)
iste uero nec dis rurationis, qui eum pascunt ac uestiunt, segetis ullas aut uitis aut gregis primitias impertit;
(아풀레이우스, 변명 54:6)
mater futura in ipso materno sinu nubat, in segete adulta, super fecundam glebam, uel enim sub ulmo marita cubet, in ipso gremio terrae matris, inter suboles herbarum et propagines uitium et arborum germina.
(아풀레이우스, 변명 86:8)
Mons horridus silvestribusque frondibus umbrosus et in primis altus fuit;
(아풀레이우스, 변신, 4권 6:3)
Nec miles ille familiarem cohibere quivit insolentiam sed indignatus silentio eius ut convicio, viti quam tenebat obtundens eum dorso meo proturbat.
(아풀레이우스, 변신, 9권 36:6)
Sed ubi nullis precibus mitigari militem magisque in suam perniciem advertit efferari, iamque inversa vite de vastiore nodulo cerebrum suum diffindere, currit ad extrema subsidia, simulansque e re ad commovendam miserationem genua eius velle contingere, summissus atque incurvatus, arreptis eius utrisque pedibus sublimem elatum terrae graviter applodit, et statim qua pugnis, qua cubitis, qua morsibus, etiam de via lapide correpto totam faciem manusque eius et latera converberat Nec ille ut primum humi supinatus est, vel repugnare vel omnino munire se potuit sed plane identidem comminabatur, si surrexisset, sese concisurum eum machaera sua frustatim.
(아풀레이우스, 변신, 9권 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION