라틴어 문장 검색

ideo melior videtur condicio causae bonae, si ad iudicem quam si ad arbitrum mittitur, quia illum formula includit et certos, quos non excedat, terminos ponit, huius libera et nullis adstricta vinculis religio et detrahere aliquid potest et adicere et sententiam suam, non prout lex aut iustitia suadet, sed prout humanitas aut misericordia impulit, regere.
(세네카, 행복론, Liber III 30:2)
Quod aliis praestare liberalitas est, clementia, misericordia, sibi praestare natura est.
(세네카, 행복론, Liber V 50:2)
Hoc tamen ita beneficium est, si non misericordiae et humanitati dedi, ut quodlibet cadaver absconderem, sed si corpus adgnovi, si filio tunc hoc praestare me cogitavi.
(세네카, 행복론, Liber V 124:2)
naturam per se pronam ad misericordiam, humanitatem, clementiam irritet ac provocet turba gratorum, quos illi et habere contingat nec experiri necesse sit ;
(세네카, 행복론, Liber VI 138:5)
quotiens nullam inveneram misericordiae causam, mihi peperci.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 5:5)
Ad rem pertinet quaerere hoc loco, quid sit misericordia;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 17:1)
per speciem enim severitatis in crudelitatem incidimus, per speciem clementiae in misericordiam.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 17:5)
Ergo quemadmodum religio deos colit, superstitio violat, ita clementiam mansuetudinemque omnes boni viri praestabunt, misericordiam autem vitabunt ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 19:1)
Misericordia non causam, sed fortunam spectat;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 19:5)
Misericordia est aegritudo animi ob alienarum miseriarum speciem aut tristitia ex alienis malis contracta, quae accidere immerentibus credit ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 22:1)
Misericordia vicina est miseriae;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 28:1)
misericordia vitium est animorum nimis miseria paventium, quam si quis a sapiente exigit, prope est, ut lamentationem exigat et in alienis funeribus gemitus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 28:4)
Ita in re nova haesitabam verebarque, ne haec non consolatio esset, sed exulceratio.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 4:1)
Utcumque conitar non fiducia ingenii, sed quia possum instar efficacissimae consolationis esse ipse consolator.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 5:1)
Illo omnis consolatio mihi vertenda est, unde vera vis materni doloris oritur :
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 104:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION