도구

도구

라틴어 문장 검색

Uerum noui non hoc esse meriti mei, ut indutias uiuendi uel accipiam, uel me accepturum esse confidam, nisi forte misero mihi et indigno uenia, per auxilium eorum, qui illi fideliter seruierunt, propitiari dignatus fuerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIII. 1:1)
At rex intuens eum, mox tremefactus desiluit equo, ceciditque ante pedes eius, ueniam reatus postulans.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:9)
Propter quod, inquit, oportet nos admonitioni eius caelesti, debito cum timore et amore respondere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 3:7)
adeo ut, pacatis alterutrum regibus ac populis, nullius anima hominis pro interfecto regis fratre, sed debita solummodo multa pecuniae regi ultori daretur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XIX [XXI]. 1:3)
Sic loquebatur miser desperans, et non multo post defunctus, paenitentiam, quam ad breue tempus cum fructu ueniae facere supersedit, in aeternum sine fructu poenis subditus facit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIII. 2:2)
Iam celeber, iam laetus eris, cum debita reddet certatim sanctis laetus uterque focis;
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 1016)
datur haec venia antiquitati, ut miscendo humana divinis primordia urbium augustiora faciat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 9:1)
duplicique victoria ovantem Romulum Hersilia coniunx precibus raptarum fatigata orat ut parentibus earum det veniam et in civitatem accipiat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 120:2)
vulgo iam homines eum statum rerum qui sub Numa rege fuerat requirentes, unam opem aegris corporibus relictam, si pax veniaque ab dis impetrata esset, credebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 331:1)
leges rem surdam, inexorabilem esse, salubriorem melioremque inopi quam potenti, nihil laxamenti nec veniae habere, si modum excesseris;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 29:1)
quibus orantibus dictatorem senatumque ut veniam erroris hominibus adulescentibus darent, responsum, ignosci adulescentibus posse, senibus non posse, qui bella ex bellis sererent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 196:2)
paucis data venia, qui inermes in deditionem venerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 330:2)
stratae passim matres crinibus templa verrentes veniam irarum caelestium finemque pesti exposcunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 81:1)
pater inter hos L. Quinctius, cui Cincinnato cognomen erat, non iterando laudes, ne cumularet invidiam, sed veniam errori atque adulescentiae petendo, sibi, qui non dicto, non facto quemquam offendisset, ut condonarent filium orabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 145:1)
circumire ibi et prensare homines coepit et non orare solum precariam opem, sed pro debita petere:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 503:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION