라틴어 문장 검색

Quare in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est, subvenire autem tempestati quavis ratione sapientis, eoque magis, si plus adipiscare re explicata boni quam addubitata mali.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 108:3)
Miserrima omnino est ambitio honorumque contentio, de qua praeclare apud eundem est Platonem, similiter facere eos, qui inter se contenderent, uter potius rem publicam administraret, ut si nautae certarent, quis eorum potissimum gubernaret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 113:1)
qui vero in libera civitate ita se instruunt, ut metuantur, iis nihil potest esse dementius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 31:2)
O miserum, qui fideliorem et barbarum et stigmatiari putaret quam coniugem!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 32:4)
Quam miser virtutis famulatus servientis voluptati!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 152:4)
miseros inludi nolunt, nisi se forte iactant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 237:4)
ex re, si crudelis, si nefanda, si praeter opinionem, si immerito, si misera, si ingrata, si indigna, si nova, si quae restitui sanarique non possit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 322:1)
non vidit eorum ipsorum, qui tum adulescentes Crasso se dicarant, horribilis miserosque casus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 11:1)
"Quo me miser conferam?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 214:2)
Matremne ut miseram lamentantem videam et abiectam?"
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 214:7)
ipsus hortatur me frater, ut meos malis miser mandarem natos . . . . et ea, quae tu dudum, Antoni, protulisti segregare abs te ausu's . . . . et ecquis hoc animadvortet?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 217:4)
Nihil est enim tam miserabile quam ex beato miser.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 17장 1:2)
Sed homo demens, ut isti putant, cum cogeret eum necessitas nulla, in his undis et tempestatibus ad summam senectutem maluit iactari quam in illa tranquillitate atque otio iucundissime vivere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 2:3)
Adiunguntur pericula vitae, turpisque ab his formido mortis fortibus viris opponitur, quibus magis id miserum videri solet, natura se consumi et senectute, quam sibi dari tempus, ut possint eam vitam, quae tamen esset reddenda naturae, pro patria potissimum reddere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 7:2)
Iam illa perfugia, quae sumunt sibi ad excusationem, quo facilius otio perfruantur, certe minime sunt audienda, cum ita dicunt, accedere ad rem publicam plerumque homines nulla re bona dignos, cum quibus comparari sordidum, confligere autem multitudine praesertim incitata miserum et periculosum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION