라틴어 문장 검색

quippe ab hoste gratis remitti in patriam, ab Romanis extra Italiam in exsilium verius quam in militiam ablegari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 137:3)
haec taliaque arguentem et querentem castigabant patres, et M. Furium memorantes revocatum de exsilio patriam pulsam sede sua restituisse - ut parentium saevitiam, sic patriae patiendo ac ferendo leniendam esse - adnisi omnes cum C. Claudio M. Livium consulem fecerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 516:1)
coriolanum quondam damnatio iniusta, miserum et indignum exilium ut iret ad oppugnandam patriam impulit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 434:1)
alii, auditis quae Romae acta essent in exilium Neapolim euntem forte in Q.:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 293:2)
et Mazaetullo praeter inpunitatem sua omnia cum fide restitui sponderent, ambo praeoptantes exsilio modicam domi fortunam, omnia, ne id feret, Carthaginiensibus de industria agentibus, ad sese perduxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 421:1)
multique nobiles Etrusci qui aut ipsi ierant aut miserant ad Magonem de populorum suorum defectione, primo praesentes erant condemnati, postea conscientia sibimet ipsi exsilium consciscentes, cum absentes damnati essent, corporibus subtractis bona tantum quae publicari poterant pigneranda poenae praebebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 507:2)
nam et Claudius Livio collegae equum ademit, quod a populo damnatus actusque in exsilium fuerat, et Livius Claudio, quod falsum in se testimonium dixisset et quod non bona fide secum in gratiam redisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXIX Periocha21)
Maior quam pro re laetitia, sed eo gratior quod inter adsiduas clades ac lacrimas unum quantumcumque ex insperato gaudium adfulserat, cum eo ut appareret haud procul exitio fuisse Romanam classem, ni cessatum a praefectis suarum navium foret et Scipio in tempore subvenisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 129:2)
raro quemquam alium patriam exsilii causa relinquentem tam maestum abisse ferunt quam Hannibalem hostium terra excedentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 275:1)
haud dispar habitus animorum Carthaginiensibus erat, quos modo petisse pacem, intuentes Hannibalem ac rerum gestarum eius magnitudinem, paenitebat, modo, cum respicerent bis sese acie victos, Syphacem captum, pulsos se Hispania, pulsos Italia, atque ea omnia unius virtute et consilio Scipionis facta, velut fatalem eum ducem in exitium suum natum horrebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 368:1)
Corneli fuisse in mora, quo minus id bellum exitio Carthaginis finiret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 592:3)
inter haec legatis, qui in Africam missi erant, de Hamilcare, Gallici exercitus duce, responsum a Carthaginiensibus est nihil ultra se facere posse quam ut exilio eum multarent, bona eius publicarent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 200:1)
et Zeuxippus quidem fuga servi motus Anthedonem, tutiorem exilio locum ratus, concessit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 355:1)
regem autem legitimum, qui in Romanis fuerit castris, ceterosque nobilissimos cives in exilio victuros;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 484:2)
deinde in senatu quidam nihil actum esse dicere exilio Hannibalis si absens quoque novas moliri res et sollicitando animos hominum turbare statum civitatis posset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 684:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION