라틴어 문장 검색

Ipsa fame stimulante furens herbasque sepulcris Quaerat et a saevis ossa relicta lupis, Currat et inguinibus nudis ululetque per urbes, Post agat e triviis aspera turba canum.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 528)
cultrum deinde Collatino tradit, inde Lucretio ac Valerio, stupentibus rei, unde novum in Bruti pectore ingenium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 606:2)
dilectuque decreto nemo nomen dedit, furente Appio et insectante ambitionem collegae, qui populari silentio rem publicam proderet, et ad id quod de credita pecunia ius non dixisset, adiceret ut ne dilectum quidem ex senatus consulto haberet:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 288:2)
Volsci cursu et clamore fessi cum se velut stupentibus metu intulissent Romanis, postquam impressionem sensere ex adverso factam et ante oculos micare gladios, haud secus quam si in insidias incidissent, turbati vertunt terga;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 328:1)
sequebatur turba, propria alia cognatorum sodaliumque, nihil medium, nec spem nec curam, sed immensa omnia volventium animo, alia publica sollicitudine excitata, favore et admiratione stupens.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 546:1)
agrariae legis tribuniciis stimulis plebs furebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 594:2)
pavida puella stupente ad clamorem nutricis fidem Quiritium implorantis fit concursus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 472:1)
post ludos contiones seditiosae tribunorum plebi fuerunt, obiurgantium multitudinem quod admiratione eorum quos odisset stupens, in aeterno se ipsa teneret servitio, et non modo ad spem consulatus in partem revocandam adspirare non auderet, sed ne in tribunis quidem militum creandis, quae communia essent comitia patrum ac plebis, aut sui aut suorum meminisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 383:1)
furere omnes tribuni plebi, ante omnes Pompilius Antistiusque, repulsa suorum accensi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 473:1)
haud mirum id quidem esse, furere civitatem, quae damnata voti omnium rerum potiorem curam quam religione se exsolvendi habeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 286:2)
et cum octo ex collegio tribunorum plebi primo intercessores legum fuissent, quinque soli erant, et, ut ferme solent qui a suis desciscunt, capti et stupentes animi vocibus alienis id modo quod domi praeceptum erat intercessioni suae praetendebant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 380:1)
et vestram itaque de eis curam quam primum absolvi, et illorum animos, dum exspectatione stupent, seu poena seu beneficio praeoccupari oportet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 201:3)
namque Tarentini, cum rem Palaepolitanam vana spe auxilii aliquamdiu sustinuissent, postquam Romanos urbe potitos accepere, velut destituti ac non qui ipsi destituissent, increpare Palaepolitanos, ira atque invidia in Romanos furere, eo etiam magis, quod Lucanos et Apulos - nam utraque eo anno societas coepta est - in fidem populi Romani venisse allatum est:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 380:1)
furere quod se absente res publica egregie gesta esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 431:2)
et nunc id furere, id aegre pati, quod sine L. Papirio non inermes, non manci milites fuerint, quod se Q. Fabius magistrum equitum duxerit ac non accensum dictatoris.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 433:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION