라틴어 문장 검색

qui igitur utraque in re gravem constantem stabilem se in amicitia praestiterit, hunc ex maxime raro genere hominum iudicare debemus et paene divino.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 81:8)
omnino amicitiae corroboratis iam confirmatisque et ingeniis et aetatibus iudicandae sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 94:1)
ita pulcherrima illa et maxime naturali carent amicitia per se et propter se expetita,nec ipsi sibi exemplo sunt, haec vis amicitiae et qualis et quanta sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 101:1)
haec est, inquam, societas, in qua omnia insunt, quae putant homines expetenda - honestas gloria tranquillitas animi atque iucunditas;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 106:1)
ut et, cum haec adsint, beata vita sit, et sine his esse non possit quod cum optimum maximumque sit, si id volumus adipisci, virtuti opera danda est, sine qua nec amicitiam neque ullam rem expetendam consequi possumus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 106:2)
quocirca, dicendum est enim saepius, cum iudicaris, diligere oportet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 107:1)
non, cum dilexeris, iudicare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 107:2)
atque hoc maxime iudicaretur, si quid tale possit contingere, ut aliquis nos deus ex hac hominum frequentia tolleret et in solitudine uspiam collocaret atque ibi suppeditans omnium rerum quas natura desiderat, abundantiam et copiam, hominis omnino aspiciendi potestatem eriperet - quis tam esset ferreus qui vitam ferre posset cuique non auferret fructum voluptatum omnium solitudo?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 110:3)
contio, quae ex imperitissimis constat, tamen iudicare solet, quid intersit inter popularem, id est assentatorem et levem civem, et inter constantem et verum et gravem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 120:2)
Nam et aures ipsae quid plenum, quid inane sit iudicant et spiritu quasi necessitate aliqua verborum com- prehensio terminatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 8장 5:2)
quod idem fecisse Gorgiam, quem singularum rerum laudes vitupera- tionesque conscripsisse, quod iudicaret hoc oratoris esse maxime proprium, rem augere posse laudando vituperan- doque rursus affligere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 12장 3:1)
qui quidem in tribunatu iudicaverit contra P. Africani avunculi sui testimonium vacationem augures quo minus iudiciis operam darent non habere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 31장 1:3)
Non fecissem hominis paene infimi mentionem, nisi iudicarem qui suspiciosius aut criminosius diceret audivisse me neminem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 34장 4:2)
sed licet ex orationibus iudicare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 35장3)
Illud quidem certe omnes ita iudicabant, neminem esse qui horum altero utro patrono cuiusquam ingenium requireret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 38장 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION