도구

도구

라틴어 문장 검색

"Comitissae Campaniae obviare sententiae non audemus, quae suo iudicio definivit non posse inter coniugatos amorem suas extendere vires.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 7장: 사랑의 여러 사례들 24:6)
XIX His etiam adiungitur et aliud non inepte iudicium.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 7장: 사랑의 여러 사례들 26:1)
sed si armato poteris transitum prohibere communem, tunc gloriosa esset tibi victoria iudicanda.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 8:3)
Sibi ergo et coamanti suae tantum miser ille vivere iudicatur, qui aliorum omnium utilitatem et amicitiam negligendo eam in unius mulieris amore compensat, et ideo non immerito ab omni videtur negligendus amico, immo penitus ab omni homine declinandus.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 8:10)
Immo quamvis in masculis propter sexus audaciam amoris vel luxuriae toleratur excessus, in mulieribus creditur damnabile crimen et eius inde fama supprimitur, et ab omni sapientia meretnix illa iudicatur immunda et contemptui prorsus habetur.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 13:2)
Mulier quoque quantumcunque nobilis, prudens atque decora, si eius animus quantumcunque sciatur alicui fuisse ligatus amore, ob omni homine contemptibilis iudicatur, et eius copulam probus quisque recusat.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 16:6)
Tempus siquidem, quando idem Antichristus ueniat, uel quando dies iudicii apparere incipiat, Paulus apostolus, in epistola ad Thessalonicenses:
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:10)
Postquam Heliam et Enoch interfecerit et ceteros in fide permanentes martyrio coronauerit, ad ultimum ueniet iudicium Dei super eum, sicut beatus Paulus scribit, dicens:
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 4:3)
Si tibi sufficit ista diffinitio, mihi iudico satisfactum esse.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:13)
nihil que hac amicitia dulcius arbitrantur, nihil iudicant iustius;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:3)
Haec itaque amicitia nec deliberatione suscipitur, nec iudicio probatur, nec regitur ratione;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:5)
Tantus enim amicos honos, memoria, laus desiderium que prosequitur, ut et eorum vita laudabilis, et mors pretiosa iudicetur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:17)
Quidam solam fidem detrahendam iudicant, caetera non cavenda.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:8)
Unde tutius iudicant sic quemquam amare, ut possit odire cum velit;
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:6)
Utrum igitur de fructu amicitiae satis dixerimus, utrum etiam certas personas, inter quas et oriri possit et servari et perfici, lucide distinxerimus, utrum praeterea assentationes quae falso amicitiae nomine palliantur, manifeste prodiderimus, utrum quoque certas metas, quousque tendi debeat amor inter amicos, ostenderimus, vos iudicate.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION