라틴어 문장 검색

Tria sunt igitur in verbo simplici, quae orator adferat ad inlustrandam atque exornandam orationem:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 152:2)
Unde enim simile duci potest, potest autem ex omnibus, indidem verbum unum, quod similitudinem continet, translatum lumen adferet orationi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 161:4)
quamvis sphaeram in scaenam, ut dicitur, attulerit Ennius, tamen in sphaera fornicis similitudo inesse non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 162:3)
Modus autem nullus est florentior in singulis verbis neque qui plus luminis adferat orationi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 166:1)
clausulas enim atque interpuncta verborum animae interclusio atque angustiae spiritus attulerunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 181:2)
Haec varietas et hic per omnis sonos vocis cursus et se tuebitur et actioni adferet suavitatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 227:5)
P. Vt inveniat, quem ad modum fidem faciat eis quibus velit persuadere, et quem ad modum motum eorum animis adferat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 2장 1:2)
Nam sunt aliae quae ipsae conficiunt, aliae quae vim ad conficiendum aliquam adferunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 26장 3:3)
quamquam non ea magis quae contra rationes defensionis adferuntur quam ipsae defensionis rationes continent causas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 29장 3:3)
Nihil novi vobis adferam, neque quod a me sit cogitatum aut inventum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 35:2)
Si quando aut regi iusto vim populus attulit regnove eum spoliavit aut etiam, id quod evenit saepius, optimatium sanguinem gustavit ac totam rem publicam substravit libidini suae (cave putes autem mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam effrenatam insolentia multitudinem), tum fit illud, quod apud Platonem est luculente dictum, si modo id exprimere Latine potuero;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 107:8)
3.16.5 Profecto omnis istorum disputatio, quamquam uberrimos fontes virtutis et scientiae continet, tamen collata cum eorum actis perfectisque rebus vereor ne non tantum videatur attulisse negotii hominibus, quantam oblectationem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Libri I de Re Publica Fragmenta Incertae Sedis 5:4)
colles enim sunt, qui cum perflantur ipsi, tum adferunt umbram vallibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 17:4)
qui cum locupletis assiduos appellasset ab asse dando, eos, qui aut non plus mille quingentos aeris aut omnino nihil in suum censum praeter caput attulissent, proletarios nominavit, ut ex iis quasi proles, id est quasi progenies civitatis, expectari videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 62:2)
Itaque cum maior eius filius Lucretiae, Tricipitini filiae, Conlatini uxori, vim attulisset mulierque pudens et nobilis ob illam iniuriam sese ipsa morte multavisset, tum vir ingenio et virtute praestans, L. Brutus, depulit a civibus suis iniustum illud durae servitutis iugum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 71:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION