라틴어 문장 검색

si facinori eorum successerit, mortem meam idem tu persequi non poteris.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 134:3)
oportuit autem, Perseu, si proditor ego patris regnique eram, si cum Romanis, si cum aliis inimicis patris inieram consilia, non expectatam fabulam esse noctis huius, sed proditionis me ante accusatum:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 144:1)
et alarii equites postquam Romanorum equitum tam memorabile facinus videre, et ipsi virtute eorum accensi sine ullius imperio in perturbatos iam hostes equos immittunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 478:1)
suspecti ut ministri facinoris Apelles maxime et Philocles erant, qui Romam legati fuerant litterasque exitiales Demetrio sub nomine Flaminini attulerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 627:1)
conspectum tortoris verberumque non sustinuit, ordinemque omnem facinoris legatorum ministeriique sui exposuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 633:2)
et ne tum quidem memores pacis, in caedem coniugum ac liberorum versi, etiam ut spectaculo hostibus tam foedum facinus esset, palam in muris trucidatos praecipitabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 125:2)
quae novo facinore discussa res veteres etiam iras excitavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 303:2)
a cuius sanguine ordiens bellum, Euandrum Cretensem, ducem auxiliorum, et Macedonas tres assuetos ministeriis talium facinorum ad caedem regis subornat litterasque eis dat ad Praxo hospitam, principem auctoritate et opibus Delphorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 159:2)
aggressi facinus Macedones ut non inconsulte ita audacter, coeptum nec consulte et timide reliquerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 172:1)
quae hospes Brundisinus occulta facinora indicet, certum habeo et scripta tibi omnia ab Roma esse et legatos renuntiasse tuos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 424:1)
neque ego potiorem quemquam ad ministeria facinorum quam Rammium, quem neque umquam ante videram nec eram postea visurus, invenire potui.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 431:2)
cuius condicionis iniquitatem ita non sum recusaturus, si vos quoque accipitis ut, quicumque exules in Italiam aut Romam se contulerunt, his facinorum, propter quae damnati sunt, auctores vos fuisse fateamini.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 433:1)
postremo, cum suspectum se esse cerneret et proditionis interdum crimine insimulari, ad Romanos transfugit et magno usui consuli fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 194:2)
suberat et ille metus, ne damnatus auctorem se nefandi facinoris protraheret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 52:3)
ceterum tanto facinore in unicum relictum amicum admisso, per tot casus expertum proditumque, quia non prodiderat, omnium ab se abalienavit animos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 57:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION