라틴어 문장 검색

de quo tamen illa remittit stamen et antiquas exercet aranea telas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 13:7)
conclamat medioque in pectore fixa tela gerit, frenisque manu moriente remissis in latus a dextro paulatim defluit armo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 20:4)
"Hanc ego, care gener, quoniam pia causa coegit et voluere ambae, voluisti tu quoque, Tereu, do tibi, perque fidem cognataque pectora supplex, per superos oro, patrio ut tuearis amore et mihi sollicitae lenimen dulce senectae quam primum (omnis erit nobis mora longa) remittas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 39:1)
parcum genus est patiensque laborum quaesitique tenax et quod quaesita reservet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 53:14)
Meque illi irata remisit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 58:18)
Exsiluit iunctasque manus pavefacta remisit diva potens uteri:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 26:1)
vinclis levor ipsa remissis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 26:2)
Humana malignas cura dedit leges, et quod natura remittit, invida iura negant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 39:21)
- Sed mora damnosa est, nec res dubitare remittit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 44:14)
sed tibi iuro per patrios ignes, si me modo fata remittant, ante reversurum, quam luna bis impleat orbem."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 52:7)
Arma ego femineis animum motura virilem mercibus inserui, neque adhuc proiecerat heros virgineos habitus, cum parmam hastamque tenenti nate dea, dixi tibi se peritura reservant Pergama!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 16:2)
Nec leviora datis Troiani dona remittunt dantque sacerdoti custodem turis acerram, dant pateram claramque auro gemmisque coronam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 63:1)
e quibus, ut memorant, quidquid vesica remisit, vertitur in lapides et congelat aere tacto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 32:4)
navita confessus gelidum pallore timorem, iam sequitur victus, non regit arte ratem, utque parum validus non proficientia rector cervicis rigidae frena remittit equo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 47)
ne tamen omne meum credas opus esse remissum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1241)

SEARCH

MENU NAVIGATION