라틴어 문장 검색

Non nego, quotiens patitur res, respiciendum gaudium ex accipientis voluntate ;
(세네카, 행복론, Liber II 39:1)
Respiciendae sunt cuique facultates suae viresque, ne aut plus praestemus, quam possumus, aut minus.
(세네카, 행복론, Liber II 63:1)
In denario regem, in talento Cynicum respexit, eum posset et denarium tamquam Cynico dare et talentum tamquam rex.
(세네카, 행복론, Liber II 68:7)
Ultra se cupiditas porrigit et felicitatem suam non intellegit, quia non, unde venerit, respicit, sed quo tendat.
(세네카, 행복론, Liber II 120:5)
Quemadmodum, quae in usu sunt et manum cotidie tactumque patiuntur, numquam periculum situs adeunt, illa, quae ad oculos non revocantur, sed extra conversationem ut supervacua iacuerunt, sordes ipsa colligunt vetustate, ita, quidquid frequens cogitatio exercet ac renovat, memoriae numquam subducitur, quae nihil perdit, nisi ad quod non saepe respexit.
(세네카, 행복론, Liber III 10:1)
Quantam cepisset voluptatem, si illum post debellata arma civilia vidisset securae paci prae- sidentem, non adgnoscens bonum suum nec satis credens, quotiens ad se respexisset, potuisse illum virum in domo sua nasci !
(세네카, 행복론, Liber III 148:2)
Ille tamen te, quisquis es, insolenti quidem vultu sed aliquando respexit, ille aures suas ad tua verba demisit, ille te ad latus suum recepit ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 11:4)
nec enim illis vacat praeterita respicere, et si vacet, iniucunda est paenitendae rei recordatio.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 56:6)
occupatorum animi, velut sub iugo sint, flectere se ac respicere non possunt.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 59:2)
Vis tu relicto solo mente ad ista respicere !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 117:1)
ceterum omnibus dignis proderit et deorum more calamitosos propitius respiciet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 27:7)
Quid ad copias respicienti ieiunius ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 31:2)
Romanum imperium nempe auctorem exulem respicit, quem profugum capta patria, exiguas reliquias trahentem necessitas et victoris metus longinqua quaerentem in Italiam detulit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 42:1)
Me quidem, quotiens ad antiqua exempla respexi, paupertatis uti solaciis pudet, quoniam quidem eo temporum luxuria prolapsa est, ut maius viaticum exulum sit, quam olim patrimonium principum fuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 86:1)
Numquam indulgentia ad utilitatem respexit ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 102:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION