라틴어 문장 검색

Licet omnes, ait, qui adsunt pari doctrina polleant, sacrorum tamen Vettius unice conscius potest tibi et originem cultus qui huic deo penditur et causam festi sollemnis aperire.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 17:2)
Cum deinde persequentes adesse sensisset, senem quem casus obtulit iugulavit et in constructam pyram coniecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 20:1)
sed haec omnia neglegentius haberi coepta et post abolita, postquam internundino etiam ob multitudinem plebis frequentes adesse coeperunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 35:2)
Argumentum caducei ad genituram quoque hominum, quae γένεσις appellatur, Aegyptii protendunt, deos praestites homini nascenti quattuor adesse memorantes, Δαίμονα Τύχην Ἔρωτα ἀνάγκην:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 17:1)
reliquos omnes qui adestis impense precatus sim, ut quid vestrum quisque praecipuum sibi annotaverit de Maronis ingenio velut ex symbola conferamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 14:3)
Mirum in modum alacritatem omnibus qui aderant haec verba pepererunt, et adsurgens quisque in desiderium alios audiendi non vidit et se in idem munus vocandum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 15:1)
ceteri qui adestis eminentiores estis ad studia virtutum quam ut poetis comicis et Alcibiadi, qui tantum fuit fortis ad crimina, aliisque quibus frequens illud convivium fuit vos quisquam aestimet conparandos.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 3:2)
Veteranus, cum die sibi dicto periclitaretur, accessit in publico ad Caesarem, rogavitque ut sibi adesset.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 27:1)
Sed quia et paulo ante Aurelius Symmachus et ego nunc Laberii fecimus mentionem, si aliqua huius atque Publii dicta referemus, videbimur et adhibendi convivio mimos vitasse lasciviam et tamen celebritatem, quam, cum adsunt, illi excitare pollicentur, imitari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 1:1)
Adsit laetitiae Bacchus dator et bona Iuno τὴν χρηστήν;
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 10:4)
Tum Salii ad cantus incensa altaria circum Populeis adsunt evincti tempora ramis.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 1:2)
quod nomen sic denique fertur Propterea quod qui quondam cum rege potenti, Nomine Alexandro Magno, fera praelia bello In Persas tetulere, suo post inde reventu Hoc genus arboris in praelatis finibus Graiis Disseruere novos fructus mortalibus dantes.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 12:2)
Quamquam, o, si solitae quicquam virtutis adesset!
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 21:7)
Turnus, ut ante volans tardum praecesserat agmen, Viginti lectis equitum comitatus, et urbi Inprovisus adest:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 11:2)
— Coram quem quaeritis adsum, Troius Aeneas Libycis ereptus ab undis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION