라틴어 문장 검색

Quo magis est aequum tumulis mandare peremptos Firmo animo et luctum lacrimis finire diurnis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 65:10)
huic quidem certe vitam tuam committis adrisissetque adulescens, utrumque iussit interfici, alterum, quia viam demonstravisset interimendi sui, alterum, quia dictum id risu adprobavisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 60:3)
Flaccus, cuius oculī lacrimīs plēnī erant, ad Quīntum sē vertit;
(옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus ad Graeciam nāvigat2)
mātrem valēre iussit nōn sine plūrimīs lacrimīs.
(옥스포드 라틴 코스 2권, Horiātiae nūptiae32)
īnfāns dulcissimus est, quī iam mātrem cognōscit rīsūque salūtat.
(옥스포드 라틴 코스 2권, Scintilla epistolam ad Quīntum scrībit12)
diū in terrā sedēbat, lacrimīs per genās cadentibus.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Venusiam revīsit28)
. . . . . Cum quaererem numquid nobis in prandium frater parasset, consedit puer super lectum et manantes lacrimas pollice extersit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 9:2)
Itaque ex turpissima lite in risum diffusi pacatius ad reliqua secessimus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 10:5)
Risu itaque plausuque cellulam implevit, opertum me amiculo evolvit et Quid agebas inquit frater sanctissime, qui diverti contubernium facis?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 11:3)
Hinc Ascyltos bene risum discussit, qui silentio facto Videmus inquit suam cuique rem esse carissimam;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 15:1)
Ac ne tune quidem nos ullum adiecimus verbum, sed attoniti expectavimus lacrimas ad ostentationem doloris paratas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 17:2)
Protendo igitur ad genua vestra supinas manus petoque et oro, ne nocturnas religiones iocum risumque faciatis, neve traducere velitis tot annorum secreta, quae vix mille homines noverunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 17:13)
Secundum hanc deprecationem lacrimas rursus effudit gemitibusque largis concussa tota facie ac pectore torum meum pressit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:1)
Nam sane et sapiens contemptus iurgia nectit, et qui non iugulat, victor abire solet". . . Complosis deinde manibus in tantum repente risum effusa est, ut timeremus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:8)
Omnia mimico risu exsonuerant, cum interim nos, quae tam repentina esset mutatio animorum facta, ignoraremus ac modo nosmet ipsos modo mulieres intueremur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION