도구

도구

라틴어 문장 검색

2. Sed quia unamquanque doctrinam oportet non probare, sed suum aperire subiectum, ut sciatur quid sit super quod illa versatur, dicimus, celeriter actendentes, quod vulgarem locutionem appellamus eam qua infantes assuefiunt ab assistentibus cum primitus distinguere voces incipiunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 3:1)
primo quod, cum de hiis que necessaria sunt ad bene esse tractemus, eos preferire debemus, cum divinam curam perversi expectare noluerunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 11:2)
2. Est igitur super quod gradimur ydioma tractando tripharium, ut superius dictum est:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 59:1)
Et quod unum fuerit a principio confusionis (quod prius probandum est) apparet, quia convenimus in vocabulis multis, velut eloquentes doctores ostendunt:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 59:3)
De Perusio, Urbe Veteri, Viterbio, nec non de Civitate Castellana, propter affinitatem quam habent cum Romanis et Spoletanis, nichil tractare intendimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 121:1)
2. Et quia intentio nostra, ut polliciti sumus in principio huius operis, est doctrinam de vulgari eloquentia tradere, ab ipso tanquam ab excellentissimo incipientes, quos putamus ipso dignos uti, et propter quid, et quomodo, nec non ubi, et quando, et ad quos ipsum dirigendum sit, in inmediatis libris tractabimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 174:1)
nec gratia speciei, quia cunctis hominibus esset conveniens, de quo nulla questio est - nemo enim montaninis rusticana tractantibus hoc dicet esse conveniens -;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 7:3)
1. Postquam non omnes versificantes, sed tantum excellentissimos illustre uti vulgare debere astruximus, consequens est astruere, utrum omnia ipso tractanda sint aut non;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 13:1)
quare si excellentissima excellentissimis digna sunt, ut superius est probatum, illa que excellentissimo sunt digna vulgari, modo excellentissimo digna sunt, et per consequens in cantionibus pertractanda.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 35:2)
10. Quare ad propositum patet quod ea que digna sunt vulgari altissimo in cantionibus tractanda sunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 42:1)
et qui hucusque casualiter est assumptus, illius artis ergasterium reseremus, modum ballatarurn et sonituum ommictentes, quia illum elucidare intendimus in quarto huius operis, cum de mediocri vulgari tractabimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 44:2)
8. Qua[re], si bene recolimus summa summis esse digna iam fuisse probatum, et iste quem tragicum appellamus summus videtur esse stilorum, et illa que summe canenda distinximus isto solo sunt stilo canenda:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 51:1)
quapropter tam cantiones quas nunc tractamus, quam ballatas et sonitus et omnia cuiuscunque modi verba sunt armonizata vuigariter et regulariter, cantiones esse dicemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 124:2)
quod autem suppremum quid sit cantio, in tertio huius libri capitulo est probatum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 125:2)
de qua in quarto huius tractare intendimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 128:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION