도구

도구

라틴어 문장 검색

longeque optime fecisse Herophilum et Erasistratum, qui nocentes homines a regibus ex carcere acceptos vivos inciderint, considerarintque etiamnum spiritu remanente ea, quae natura ante clausisset, eorumque positum, colorem, figuram, magnitudinem, ordinem, duritiem, mollitiem, levorem, contactum, processus deinde singulorum et recessus, et sive quid inseritur alteri, sive quid partem alterius in se recipit:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium65)
id vero, quod restat, etiam crudele, vivorum hominum alvu atque praecordia incidi, et salutis humanae praesidem artem non solum pestem alicui, sed hanc etiam atrocissimam inferre;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium119)
ita mortui demum praecordia et viscus omne in conspectum latrocinantis medici dari utique necesse est tale, quale mortui sit, non quale vivi fuit.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium126)
Itaque consequi medicum, ut hominem crudeliter iugulet, non ut sciat, qualia vivi viscera habeamus.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium127)
quantum vero in vivis cognosci potest, ipsa curatio ostendat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium132)
Incidere autem vivorum corpora et crudele et supervacuum est, mortuorum discentibus necessarium:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium227)
nam positum et ordinem nosse debent, quae cadaver melius quam vivus et vulneratus homo repraesentat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium228)
Sed et cetera, quae modo in vivis cognosci possunt, in ipsis curationibus vulneratorum paulo tardius sed aliquanto mitius usus ipse monstrabit.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium229)
), quibus praecedentibus morborum timor subsit, non alienum videtur exponere, quae tempora anni (1, 1‑2), quae tempestatum genera (1, 3‑4), quae partes aetatis, qualia corpora maxime tuta vel periculis oportuna sint (1, 5), quod genus adversae valetudinis in quo timeri maxime possit (1, 6‑23), non quo non omni tempore, in omni tempestatum genere omnis aetatis, omnis habitus homines per omnia genera morborum et aegrotent et moriantur, sed quo minus . . . frequentius tamen quaedam eveniant, ideoque utile sit scire unumquemque, quid et quando maxime caveat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, PROOEMIUM5)
Obesi plerumque acutis morbis et difficultate spirandi strangulantur, subitoque saepe moriuntur;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장66)
siquidem etiam spes interdum frustratur, et moritur aliquis, de quo medicus securus primo fuit:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 6장55)
ex eo casu iuveniores interdum intra septimum diem moriuntur, seniores tardius, quoniam neque aeque magnas febres experiuntur, neque aeque insaniunt:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 7장69)
Atque ex iis quidem suppurationibus, quas pulmonum morbi concitarunt, fere senes moriuntur:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 8장79)
Si quis etiam in eo morbo diutius traxit, ubi capilli fluunt, ubi urina quaedam araneis similia subsidentia ostendit, atque in iis odor foedus est, maximeque ubi post haec orta deiectio est, protinus moritur, utique si tempus autumni est, quo fere qui cetera parte anni traxerunt, resolvuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 8장82)
Plurimique sub alterutro curantis error subito moriuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 8장4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION