라틴어 문장 검색

vivo dederam, post fata reposco.- Ut dolor unius Danaos pervenit ad omnes Aulidaque Euboicam complerunt mille carinae, exspectata diu, nulla aut contraria classi flamina erant, duraeque iubent Agamemnona sortes inmeritam saevae natam mactare Dianae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 17:6)
Est aliquid, de tot Graiorum milibus unum a Diomede legi (nec me sors ire iubebat !
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 22:3)
Ausum etiam Hectoreis solum concurrere telis se putat, oblitus regisque ducumque meique, nonus in officio et praelatus munere sortis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 24:3)
Troades excipiunt deploratosque recensent Priamidas et quid dederit domus una cruoris, teque gemunt, virgo, teque, o modo regia coniunx, regia dicta parens, Asiae florentis imago, nunc etiam praedae mala sors, quam victor Ulixes esse suam nollet, nisi quod tamen Hectora partu edideras:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 43:5)
sors autem ubi pessima rerum, sub pedibus timor est securaque summa malorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 57:6)
Sic dicere vates faticinasque ferunt sortes quantumque recordor, dixerat Aeneae, cum res Troiana labaret, Priamides Helenus flenti dubioque salutis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 33:9)
Funeribus fessi postquam mortalia cernunt temptamenta nihil, nihil artes posse medentum, auxilium caeleste petunt mediamque tenentes orbis humum Delphos adeunt, oracula Phoebi, utque salutifera miseris succurrere rebus sorte velit tantaeque urbis mala finiat, orant:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 54:2)
certas ita dicere sortes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 56:3)
Illius auspiciis obsessae moenia pacem victa petent Mutinae, Pharsalia sentiet illum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 73:9)
O mihi post nullos umquam memorande sodales, et cui praecipue sors mea visa sua est, attonitum qui me, memini, carissime, primus ausus es adloquio sustinuisse tuo, qui mihi consilium vivendi mite dedisti, cum foret in misero pectore mortis amor, scis bene, cui dicam, positis pro nomine signis, officium nec te fallit, amice, tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 51)
nos freta sideribus totis distantia mensos sors tulit in Geticos Sarmaticosque sinus, ille habuit fidamque manum sociosque fideles:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 521)
materiam veniae sors tibi nostra dedit, si, quotiens peccant homines, sua fulmina mittat Iuppiter, exiguo tempore inermis erit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 117)
sic adsueta tuis semper Victoria castris nunc quoque se praestet notaque signa petat, Ausoniumque ducem solitis circumvolet alis, ponat et in nitida laurea serta coma, per quem bella geris, cuius nunc corpore pugnas, auspicium cui das grande deosque tuos, dimidioque tui praesens es et aspicis urbem, dimidio procul es saevaque bella geris;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 175)
Caesar, et tibi sacratum sors mea rupit opus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1244)
si tamen inplevit mea sors, quos debuit, annos, et mihi vivendi tam cito finis adest, quantum erat, o magni, morituro parcere, divi, ut saltem patria contumularer humo?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 315)

SEARCH

MENU NAVIGATION