라틴어 문장 검색

trans ego tellurem, trans altas audiar undas, et gemitus vox est magna futura mei, nec tua te sontem tantummodo saecula norint . perpetuae crimen posteritatis eris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 98)
nec fore perpetuam sperat sibi numinis iram, conscius in culpa non scelus esse sua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 48)
perpetui fructum donavi nominis idque, quo dare nil potui munere maius, habes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 146)
Singulis annis sescentae species plantarum et animalium amittuntur, quas iam cognoscere non poterimus, quas nostri filii conspicere non poterunt, in perpetuum amissas.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 46:2)
Multi dicent eos conscios non esse se immoralia patrare, quia perpetua mentis aberratio animum adimit angusti finitique mundi realitatem considerandi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 72:3)
“Terra quoque non veniet in perpetuum, quia mea est, et vos advenae et coloni mei estis” (Lv 25,23).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 88:13)
In voce Abraham relata, altam appellationem ipse agnoscit, quae in ipsius corde perpetuo est inscripta.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:3)
Spondere amorem qui in perpetuum observetur dari potest cum inceptum detegitur maius propriis propositis, quod nos sustinet nosque sinit integrum futurum personae dilectae tradere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:6)
utere sorte tua blasphemis nocte tenendis perpetua, plebem iustorum capta resolve, qui norunt hominem atque Deum sic dicere Christum ut verus summusque Deus mortalia gestet.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3254)
1 tunc per amoena virecta iubet frondicomis habitare locis, ver ubi perpetuum redolet prataque multicolora latex quadrifluo celer amne rigat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum27)
per quem splendor, honos, laus, sapientia, maiestas, bonitas et pietas tua regnum continuat numine triplici, texens perpetuis saecula saeculis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae45)
sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)
ne, si magis irritatus siet, Aliqua ad patrem hoc permanet, atque ego tum perpetuo perierim.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 466)
Utinam quidem, Quod cum salute eius fiat, ita se defatigarit velim, Ut triduo hoc perpetuo prorsum e lecto nequeat surgere.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 113)
nam hunc diem Misere nimis cupio, ut coepi, perpetuum in laetitia degere:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 118)

SEARCH

MENU NAVIGATION