도구

도구

라틴어 문장 검색

Formis miscet imagines.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 40:1)
quo fit ut ea notitia ceteris praestet quae suapte natura non modo proprium sed ceterarum quoque notitiarum subiecta cognoscit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:6)
Aliud est enim per interminabilem duci uitam, quod mundo Plato tribuit, aliud interminabilis uitae totam pariter complexum esse praesentiam, quod diuinae mentis proprium esse manifestum est. Neque deus conditis rebus antiquior uideri debet temporis quantitate sed simplicis potius proprietate naturae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:2)
Hanc enim necessitatem non propria facit natura sed condicionis adiectio;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:4)
Fient igitur procul dubio cuncta quae futura deus esse praenoscit, sed eorum quaedam de libero proficiscuntur arbitrio, quae quamuis eueniant exsistendo tamen naturam propriam non amittunt qua prius quam fierent etiam non euenire potuissent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:8)
Omne namque futurum diuinus praecurrit intuitus et ad praesentiam propriae cognitionis retorquet ac reuocat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:17)
Quam comprehendendi omnia uisendique praesentiam non ex futurarum prouentu rerum sed ex propria deus simplicitate sortitus est. Ex quo illud quoque resoluitur quod paulo ante posuisti, indignum esse si scientiae dei causam futura nostra praestare dicantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:19)
Ad hanc rationem respondebis quod, immo Deus potuit prius fecisse mundum, quia, sicut habuit hanc formam voluntatis ab aeterno, sic potuit habere aliam, et ideo, sicut mundum produxit in hora in qua factus est, sic potuit ipsum prius produxisse.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 35:1)
ergo omnem quaestionem per rationes disputabilem habet philosophus determinare, et qui contrarium dicit, sciat se proprium sermonem ignorare.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 6 41:9)
Ens causatum non habet de se naturam ut existat, quia, si de se naturam haberet ut existeret, alterius causatum non esset, sed quod durat et in esse conservatur virtute propria et non ex alia virtute superiori, hoc de se habet naturam ut existat;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 69:2)
Scipio interim paulisper ut antea dixi in eo loco commoratus, ut quasi despexisse Caesarem videretur, paulatim reducit suas copias in castra et contione advocata de terrore suo desperationeque exercitus Caesaris facit verba et cohortatus suos victoriam propriam se eis brevi daturum pollicetur.
(카이사르, 아프리카 전기 32:1)
Quod proprium gaudium bellantibus Fortuna tribuere non decrevit.
(카이사르, 아프리카 전기 61:5)
victoriam sibi propriam a dis immortalibus portendi.
(카이사르, 아프리카 전기 82:3)
Nam fortasse inopiam excusare et calamitatem aut propriam suam aut temporum queri et difficultates auctionandi proponere etiam mediocris est animi;
(카이사르, 내란기, 3권 20:5)
Neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios; sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationibusque hominum, qui una coierunt, quantum et quo loco visum est agri attribuunt atque anno post alio transire cogunt.
(카이사르, 갈리아 전기, 6권, 22장2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION