라틴어 문장 검색

deinde propugnatoribus quoque incommodae erant, quod permixtae cum hostium navibus inhibere saepe tela cogebant metu ne ambiguo ictu suis inciderent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 124:1)
ad hoc dictu parva sed magna eadem in re gerenda momenta:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 453:2)
nunc aviditate caedis intemperantius secuti in praegressas cum tribunis militum cohortes Romanas incidere, et fugiens eques, ut primo signa suorum vidit, convertit in effusum hostem equos, versaque momento temporis fortuna pugnae est terga dantibus qui modo secuti erant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 420:1)
nec enim mansuros ita perculsos hostes fuisse, debellarique momento temporis potuisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 430:1)
erant pleraque silvestria circa, incommoda phalangi maxime Macedonum, quae nisi ubi praelongis hastis velut vallum ante clipeos obiecit, quod ut fiat libero campo opus est, nullius admodum usus est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 448:1)
id consul aegre passus nec eam ignominiam ad unius modo oppugnandae moram urbis sed ad summam universi belli pertinere ratus, quod ex momentis parvarum plerumque rerum penderet, purgato loco, qui strage semiruti muri cumulatus erat, turrem ingentis altitudinis magnam vim armatorum multiplici tabulato portantem promovit et cohortes in vicem sub signis,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 205:1)
cum diu disceptatum esset, utrum satis iam causae videretur, cur decerneretur bellum, an permitterent T. Quinctio, quod ad Nabim Lacedaemonium attineret, faceret, quod e re publica censeret esse, permiserunt, eam rem esse rati, quae maturata dilatave non ita magni momenti ad summam rem publicam esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 542:1)
sed haud parvum momentum ad animum eius moliendum adventus Hannibalis fecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 588:2)
nunc cum vir gravissimus, consul M. Porcius, non auctoritate solum, quae tacita satis momenti habuisset, sed oratione etiam longa et accurata insectatus sit rogationem nostram, necesse est paucis respondere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 57:1)
quae cum momento temporis arsissent, ut adiuvantibus ignem, qui alias ad exstinguendum opem ferre solent, ruere in Romanos tecta, nec tegularum modo fragmenta sed etiam ambusta tigna ad armatos pervenire et flamma late fundi, fumus terrorem etiam maiorem quam periculum facere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 466:1)
momentoque temporis castra relicta erant, et obsidione liberatus consul quo intenderat pervenit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 120:2)
legatusque Romanus ne alieno tempore incommodus obversaretur, Pergamum concessit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 170:2)
plus ea oratio momenti ad incitandos ad bellum habuit quam si aperte suadendo cupiditatem res gerendi ostendisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 281:1)
ut vero ad postremos proelium ortum est, clamorque terribilis ab tergo paventium ad prima signa est perlatus, pro se quisque armis abiectis in circumiectas itineri silvas diffugiunt, momentoque temporis strage armorum saepta via est, maxime hastis, quae pleraeque adversae cadentes velut vallo obiecto iter impediebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 343:1)
adversus eos ita disserendum erat, ne timorem vanum iis demendo spes incisa Philippum abalienaret, in quo plus ad omnia momenti quam in Magnetibus esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 359:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION