도구

도구

라틴어 문장 검색

consul interim omnium spe longiorem Atracis atrocioremque oppugnationem habuit, et ea qua minimum credidisset resistebant hostes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 200:1)
Transfugarum Italicorum magna erat, pars ex Hannibalis exercitu metu poenae a Romanis Philippum secuta, pars navales socii relictis nuper classibus ad spem honoratioris militiae transgressi;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 306:1)
auctor erat Attalus incensis operibus omittendae extemplo oppugnationis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 309:1)
et illos prioribus omnibus conciliis colloquiisque de condicionibus pacis semper, non ut ad internecionem bellaretur, disseruisse, et Romanos, praeter vetustissimum morem victis parcendi praecipuum clementiae documentum dedisse pace Hannibali et Carthaginiensibus data.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 134:1)
per Achaeos et Boeotis copia adeundi adloquendique Romanum facta est iussisque tradere noxios et multae nomine triginta conferre talenta pax data et ab oppugnatione recessum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 368:1)
magis id animadvertendum esse, quid Hannibal et Carthaginienses, si cum Antiocho bellum motum foret, acturi essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 544:1)
horum in tam impotenti regno - neque enim civiliter nimiis opibus utebantur - praetor factus Hannibal vocari ad se quaestorem iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 551:1)
enimvero indignum id ratus Hannibal viatorem ad prendendum quaestorem misit subductumque in contionem non ipsum magis quam ordinem iudicum, prae quorum superbia atque opibus nec leges quicquam essent nec magistratus, accusavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 553:1)
Hannibal postquam vectigalia quanta terrestria maritimaque essent et in quas res erogarentur animadvertit, et quid eorum ordinarii rei publicae usus consumerent, quantum peculatus averteret, omnibus residuis pecuniis exactis, tributo privatis remisso satis locupletem rem publicam fore ad vectigal praestandum Romanis pronuntiavit in contione et praestitit promissum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 559:1)
tum vero ii, quos paverat per aliquot annos publicus peculatus, velut bonis ereptis, non furtorum manubiis extortis infensi et irati Romanos in Hannibalem, et ipsos causam odii quaerentes, instigabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 561:1)
tandem pervicerunt ut legati Carthaginem mitterentur, qui ad senatum eorum arguerent Hannibalem cum Antiocho rege consilia belli faciendi inire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 564:1)
qui cum Carthaginem venissent, ex consilio inimicorum Hannibalis quaerentibus causam adventus dici iusserunt, venisse se ad controversias quae cum Masinissa rege Numidarum Carthaginiensibus essent dirimendas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 565:3)
unum Hannibalem se peti ab Romanis non fallebat et ita pacem Carthaginiensibus datam esse ut inexpiabile bellum adversus se unum maneret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 567:2)
ita Africa Hannibal excessit, saepius patriae quam suum eventum miseratus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 571:2)
Hannibal, cum primum fallendi eos qui in portu erant tempus habuit, navem solvit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 576:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION