도구

도구

라틴어 문장 검색

Non est itaque, quod ista officia cuiquam imputes, quoniam quidem, cum illa faceres, non esse cum alio volebas, sed tecum esse non poteras.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 11:6)
" Sed ista fieri speciosius quam promitti possunt.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 20:2)
illa primum quemque extrahit diem, illa eripit praesentia, dum ulteriora promittit.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 49:6)
maius quiddam et altius de te promiseras.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 112:2)
Vide quantum de indulgentia tua promiserim mihi.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 7:1)
Sed quia, dum in illum portum, quem tibi studia promittunt, pervenis, adminiculis quibus innitaris opus est, volo interim solacia tibi tua ostendere.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 122:1)
audacter possum promittere:
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 124:3)
Longissimum illi ingeni aevum fama promisit ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 12:2)
Non vides, qualem nobis vitam rerum natura promiserit, quae primum nascentium hominum fletum esse voluit ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 23:1)
nunc tantum tibi praestandum est, quantum promisisti.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 33:4)
quorum me quoque spectatorem futurum, quae ex virtutibus eius primum optinet locum, promittit clementia.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 78:2)
nihil de hodierna nocte promittitur - nimis magnam advocationem dedi - , nihil de hac hora.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 55:2)
Magna promittitis et quae ne optari quidem, nedum credi possint;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 10:4)
Dementes itaque et ignari veritatis illis imputant saevitiam maris, immodicos imbres, pertinaciam hiemis, cum interim nihil horum quae nobis nocent prosuntque ad nos proprie derigatur.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 145:1)
Stat supra caput fatum et pereuntis dies imputat propiusque ac propius accedit;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 239:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION