라틴어 문장 검색

Nunc respice!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 73:4)
nam grave respiciens inter duo lumina ferrum, qua naris fronti committitur, accipis, imae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 33:8)
Consedere duces, et vulgi stante corona surgit ad hos clipei dominus septemplicis Aiax, utque erat impatiens irae, Sigeia torvo litora respexit classemque in litore vultu intendensque manus "agimus, pro Iuppiter!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 3:1)
Inde recordati Teucros a sanguine Teucri ducere principium, Cretam tenuere locique ferre diu nequiere Iovem, centumque relictis urbibus Ausonios optant contingere portus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 66:1)
Respicit hunc vates et suspiratibus haustis "nec dea sum" dixit "nec sacri turis honore humanum dignare caput;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 20:1)
Quod loquor et spiro caelumque et sidera solis respicio, possimne ingratus et impius esse?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:3)
Sic dicere vates faticinasque ferunt sortes quantumque recordor, dixerat Aeneae, cum res Troiana labaret, Priamides Helenus flenti dubioque salutis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 33:9)
similes aliorum respice casus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 41:7)
Tum gradibus nitidis delabitur oraque retro flectit et antiquas abiturus respicit aras adsuetasque domos habitataque templa salutat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 61:3)
Quid nunc antiqua recordor damna mei generis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 69:4)
saepe eadem mandata dedi meque ipse fefelli, respiciens oculis pignora cara meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 325)
tantane te, fallax, cepere oblivia nostri, afflictumque fuit tantus adire timor, ut neque respiceres nec solarere iacentem, dure, nec exequias prosequerere meas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 84)
hoc unum fieri te prohibente potest, spes mihi magna subit, eum te, mitissime princeps, spes mihi, respicio cum mea facta, cadit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 168)
pars agitur vinctis post tergum capta lacertis, respiciens frustra rura Laremque suum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1027)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)

SEARCH

MENU NAVIGATION