라틴어 문장 검색

cum mundus non sit sine istis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 9:3)
Item, si mundus esset aeternus, tunc infiniti homines essent generati et corrupti, homine autem corrupto manet substantia quae in corpore erat, anima [scilicet] rationalis, cum ipsa sit ingenerabilis et incorruptibilis, et sic tales substantiae infinitae essent simul in actu;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 10:1)
mundus habet causam aliam:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 12:2)
ergo mundus habet initium;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 12:3)
"mare enim factum est, quia mundus factus est", sicut dicitur II Meteororum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 12:4)
quod mundus possit esse aeternus, et quod ex hoc nullum sequatur impossibile;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:2)
secundo ostenditur quod mundus sit aeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:3)
mundus et totum ens causatum est effectus primi entis;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:6)
ergo, cum primum ens sit aeternum, mundus potest sibi esse coeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:7)
mundus est effectus primi entis;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 14:5)
ergo mundus potest esse sibi coaeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 14:6)
mundus autem est aeternus in futuro et secundum sententiam christianae fidei, et secundum quorundam philosophorum opinionem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:4)
Sic ergo mundus potest esse aeternus, et ex hoc nullum videtur sequi impossibile per rationem, nec ex hoc potest argumentari aliquod inconveniens.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:6)
Quod autem mundus sit aeternus, arguitur sic:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 18:1)
Mundus autem est incorruptibilis, quia omne ingenitum est incorruptibile;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION