도구

도구

라틴어 문장 검색

uexit et Aeolios placidum per Nerea uentos, incultos adiit Laestrygonas Antiphatenque, nobilis Artacie gelida quos inrigat unda;
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae19)
forte quadam divinitus super ripas Tiberis lenibus stagnis nec adiri usquam ad iusti cursum poterat amnis et posse quamvis languida mergi aqua infantes spem ferentibus dabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 51:1)
dein metuens ne, si consulum iniussu et ignaris omnibus iret, forte deprehensus a custodibus Romanis retraheretur ut transfuga, fortuna tum urbis crimen adfirmante, senatum adit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 125:1)
ibi cum stipendium militibus forte daretur, et scriba cum rege sedens pari fere ornatu multa ageret eumque milites volgo adirent, timens sciscitari uter Porsinna esset, ne ignorando regem semet ipse aperiret quis esset, quo temere traxit fortuna facinus, scribam pro rege obtruncat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 128:1)
decedentem Romam Ecetranorum Volscorum legati, rebus suis timentes post Pometiam captam, adeunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 270:2)
nocte una audito perfectoque bello Sabino postero die in magna iam spe undique partae pacis legati Aurunci senatum adeunt, ni decedatur Volsco agro bellum indicentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 275:1)
tum Fabia gens senatum adiit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 538:1)
his accensi vocibus patres consilia inde non publica, sed in privato seductaque a plurium conscientia habuere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 599:1)
adeo enim nullam spem non potiundi modo, sed ne adeundi quidem Romana moenia animus eorum cepit tectaque procul visa atque imminentes tumuli avertere mentes eorum, ut totis passim castris fremitu orto, quid in vasto ac deserto agro inter tabem pecorum hominumque desides sine praeda tempus tererent, cum integra loca, Tusculanum agrum opimum copiis, petere possent, signa repente convellerent transversisque itineribus per Labicanos agros in Tusculanos colles transirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 75:1)
advocati puellae, cum Verginium rei publicae causa dixissent abesse, biduo adfuturum si nuntiatum ei sit, iniquum esse absentem de liberis dimicare, postulant ut rem integram in patris adventum differat, lege ab ipso lata vindicias det secundum libertatem, neu patiatur virginem adultam famae prius quam libertatis periculum adire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 476:1)
Appius paulisper moratus ne eius rei causa sedisse videretur, postquam omissis rebus aliis prae cura unius nemo adibat, domum se recepit collegisque in castra scribit, ne Verginio commeatum dent atque etiam in custodia habeant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 499:1)
data venia seducit filiam ac nutricem prope Cloacinae ad tabernas quibus nunc novis est nomen atque ibi ab lanio cultro arrepto, hoc te uno quo possum ait modo, filia, in libertatem vindico.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 515:1)
Appius nunc vocari Icilium, nunc retractantem arripi, postremo, cum locus adeundi apparitoribus non daretur, ipse cum agmine patriciorum iuvenum per turbam vadens in vincula duci iubet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 522:1)
petiere ne priusquam ipsi senatum Romanum adissent Veios iretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 638:1)
Periculi, quod differendo bello adimus, num oblivisci nos haec tam crebra Etruriae concilia de mittendis Veios auxiliis patiuntur?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 54:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION