라틴어 문장 검색

Ex his apparet Sarapis et solis unam et individuam esse naturam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 18:1)
Exitus rei obitu Traiana apparuit ossibus Romam relatis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 16:3)
Contusus ille podagra volebat tamen videri discussisse iam vitium, et mille passus ambulare se gloriabatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 16:2)
— Nec iam amplius ulla Adparet tellus, caelum undique et undique pontus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 3:3)
Praeterea nec Massicus nec Osinius in bello penitus apparent:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 8:1)
Apparuit, ni fallor, Opin Dianam dictam, et Virgilium de nimia doctrina hoc nomen in eius comitem transtulisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 6:1)
— Magna ossa lacertique Adparent homini.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 43:3)
Sed, quatenus totum locum utriusque ponere satis longum est, excerpam aliqua ex quibus similitudo geminae descriptionis adpareat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 8:1)
Discussaeque iubae capiti, nec sufficit umbo Ictibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 4:4)
Hanc ergo nullus honestus actus locusve, coetus nullus excludat, quae ita se aptat ut ubique sic appareat necessaria tamquam abesse illam nefas fuerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 25:1)
Adeo antem id genus narrationum habet quendam gloriae saporem, ut, si invidi vel aemuli forte praesentes sint, tales interrogationes obstrependo discutiant et alias inferendo fabulas prohibeant illa narrari quae solent narranti laudem creare.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 8:1)
Quod hinc apparet, quia, cum fuerit eadem aqua solis calore resoluta, minor modus eius reperitur quam fuit antequam congelasceret:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 26:3)
Nam et solis orbis matutinus solito nobis maior apparet, quia interiacet inter nos et ipsum aer adhuc de nocte roscidus, et grandescit imago eius, tamquam in aquae speculo visatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 2:6)
Nam si ignis appareat, scit eum et ante tactum ratio calere:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 19:2)
quod apparet ex eo quod libertatem electionum, que maxima et magis necessaria reputatur Ecclesie Anglicane, mera et spontanea voluntate, ante discordiam inter nos et barones nostros motam, concessimus et carta nostra [illa carta data 21 novembris anno Domini 1214;
(Magna Carta 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION