도구

도구

라틴어 문장 검색

divitior mihi et affluentior videtur esse vera amicitia nec observare restricte ne plus reddat quam acceperit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 74:3)
neque enim verendum est ne quid excidat aut ne quid in terram defluat aut ne plus aequo quid in amicitiam congeratur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 74:4)
alius igitur finis verae amicitiae constituendus est, si prius, quid maxime reprehendere Scipio solitus sit, dixero.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 75:4)
negabat ullam vocem inimiciorem amicitiae potuisse reperiri quam eius qui dixisset ita amare oportere ut si aliquando esset osurus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 75:5)
qua re hoc quidem praeceptum, cuiuscumque est, ad tollendam amicitiam valet:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 76:1)
illud potius praecipiendum fuit, ut diligentiam adhiberemus in amicitiis comparandis, ut ne quando amare inciperemus eum, quem aliquando odisse possemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 76:2)
est enim quatenus amicitiae dari venia possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 78:2)
sed - saepe enim redeo ad Scipionem, cuius omnis sermo erat de amicitia - querebatur quod omnibus in rebus homines diligentiores essent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 79:1)
et in illis quidem parandis adhibere curam, in amicis eligendis neglegentis esse nec habere quasi signa quaedam et notas, quibus eos, qui ad amicitiam essent idonei, iudicarent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 79:3)
et iudicare difficile est sane nisi expertum, experiendum autem est in ipsa amicitia:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 79:5)
ita praecurrit amicitia iudicium tollitque experiendi potestatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 79:6)
est igitur prudentis sustinere ut cursum, sic impetum benevolentiae, quo utamur, quasi equis temptatis, sic amicitia, aliqua parte periclitatis moribus amicorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 80:1)
itaque verae amicitiae difficillime reperiuntur in eis, qui in honoribus reque publica versantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 81:1)
qui igitur utraque in re gravem constantem stabilem se in amicitia praestiterit, hunc ex maxime raro genere hominum iudicare debemus et paene divino.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 81:8)
firmamentum autem stabilitatis constantiaeque est eius quam in amicitia quaerimus fides est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 83:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION