도구

도구

라틴어 문장 검색

Prosit ut adveniens, en adspice!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 827)
at labor illius nostro leviorque minorque est, si modo non verum nomina magna premunt, ille est in Pontum Pelia mittente profectus, qui vix Thessaliae fine timendus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 411)
rursus ubi huc redii, caelum superosque relinquo, a Styge nec longe Pontica distat humus, unde ego si fato nitor prohibente reverti, spem sine profectu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 519)
eum totiens eadem dicam, vix audior ulli, verbaque profectu dissimulata carent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 919)
Iamque malis annisque graves, dum prima retractant fata domus releguntque suos sermone labores, "num sacer ille mea traiectus cuspide serpens" Cadmus ait "fuerat, tum, cum Sidone profectus vipereos sparsi per humum, nova semina, dentes?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 56:1)
Constitit adveniens citra limenque foresque et tantum caelo tegitur refugitque viriles contactus statuitque aras de caespite binas, dexteriore Hecates, ast laeva parte Iuventae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:1)
"Adveniens equidem modo gaudia cepi, cum tam pulchra mihi, tam par aetate iuventus obvia processit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 44:8)
Ter sine profectu voluit nitentia contra reicere Alcides a se mea pectora;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 5:14)
Quae quoniam adveniet, properandum aliquidque novandum est, dum licet et nondum thalamos tenet altera nostros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 13:6)
inde Mesembriacos portus et Odeson et arces praetereat dictas nomine, Bacche, tuo, et quos Alcathoi memorant e moenibus ortos sedibus his profugos constituisse Larem, a quibus adveniat Miletida sospes ad urbem, offensi quo me detulit ira dei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 1013)
Conscii sumus in rei politicae opinionumque provincia quosdam Creatoris cogitationem prorsus respuere, aut eam nullius momenti putare, ita ut ad irrationalia divitias referant, quas religiones praebere possint integrae oecologiae plenoque profectui humani generis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 81:2)
Cogitatio, quae fortioris arbitrium roborat, infinitas inaequalitates, iniustitias et violentiam apud maiorem hominum partem iuvit, cum opes qui primus advenerit arripiat aut is qui plus polleat:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 104:3)
Quapropter tempus advenit ut denuo attendamus realitati una cum limitibus quos ipsa imponit, qui vicissim iuvare possunt progressum humanum et socialem salubriorem quidem fecundioremque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 154:2)
Semper memorandum est hominem eodem tempore valere “in rerum temporalium regione, condicionem suam mutare in melius, profectum moralem suum persequi, spirituales dotes explicare”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 167:4)
Nos credentes facere non possumus quin pro felici exitu hodiernarum disputationum Deum deprecemur, ne advenientes generationes ob imprudentes cunctationes quaedam detrimenta patiantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 220:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION