도구

도구

라틴어 문장 검색

"ne, quaeso, invidiam patrio mihi nomine inuras:"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 210)
Sed iam te veniam loquacitati quingenti hendecasyllabi precantur.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium115)
nam, dent hinc veniam mei propinqui, non nobis prior est parens amico, hinc te iam Fidulus, decus bonorum et nec Tetradio latens secundus morum dotibus aut tenore recti, sancta suscipit hospitalitate.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Propempticon ad libellum28)
sic adulescentum declamatiunculas pannis textilibus comparantes intellegebant eloquia iuvenum laboriosius brevia produci quam porrecta succidi, sed hinc quia istaec satis, quod subest, quaeso reminiscaris velle me tibi studii huiusce vicissitudinem reponderare, modo me actionibus iustis deus annuens et sospitem praestet et reducem, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Gaudentio suo salutem 3:1)
sed non amplius moror, ne, si longior stilo terminus, relegentem te autumnus inveniat, proinde mihi tribue veniendi celeritatem (nam redeundi moram tibi ipse praestabis), daturus hinc veniam, quod brevitatem sibi debitam paulo scrupulosior epistula excessit, dum totum ruris situm sollicita rimatur;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Domitio suo salutem 20:1)
debes enim consolationis officium duorum civium domibus adflictis, quod ita solvas deum quaeso, ne umquam tibi redhibeatur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Desiderato suo salutem 3:7)
sed tamen ex ipsa communium municipiorum discretione procedit quod, cum amicissimi simus, raritatem collo-quii de prolixa terrarum interiectione venientem in reatum volumus transferre communem, cum de naturalium rerum difficultate nec culpa nos debeat manere nec venia, domine inlustris, gerulos litterarum de disciplinae tuae institutione formatos et morum erilium verecundiam praeferentes opportune admisi, patienter audivi, competenter explicui.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Rustico suo salutem 2:1)
sed dabis veniam quod invitanti tibi in piscationem comes venire dissimulo;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Agricolae suo salutem 1:3)
idcirco ceteros vincitis, quod vos filii transierunt, igitur dona venia litteras primas, quas ut necdum mittere desidia fuerat, ita vereor ne sit misisse garrulitas.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Simplicio suo salutem 2:4)
ceterum nostro quod sacerdoti nil reservavi, meae causae suaeque personae praescius in commune consului, ne vel haec iusto clementius vindicaretur vel illa iusto severius vindicaret, cui cum tamen totum ordinem rei ut satisfaciens ex itinere mandassem, vir sanctus et iustus iracundiae meae dedit gloriam, cum nil amplius ego venia postularem, pronuntians more maiorum reos tantae temeritatis iure caesos videri.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Secundo suo salutem 3:1)
proin, quaeso, delicti huius mihi gratiam facias, quod aliquantisper mei meminens arentem venulam rarius flumini tuo misceo, tuam tubam totus qua patet 1 orbis iure venerabitur, quam constat geminata felicitate cecinisse, quando nec aemulum repperit nec aequalem, cum pridem aures et ora populorum me etiam circumferente pervagaretur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 10:1)
interim ad praesens apicum oblator damna sibi quaepiam per Genesium vestrum inflicta suspirat, si perspicis a vero non discrepare querimoniam, tribue, quaeso, convincenti reformationem, peregrino celeritatem, si vero calumniam plectibili sufflammat invidia, in eo iam praecessit vindicta pulsati, quod procax petitor sumptu et itinere confectus temere propositae litis exsudat incommoda, atque hoc in maximo hiemis accentu summisque cumulis nivium crustisque glacierum;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Apollinari suo salutem 4:1)
ceterum eloquii copiam hanc praefert, hos olet flores, ut bene appareat non vos manifesta modo verum furtiva quoque lectione proficere, quamquam et hoc furtum quod deprecans exemplati libelli non venia tam debeat respicere quam gloria, quid tu enim facias absque virtute, qui nec ipsa peccata sine laude committis?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Ruricio suo salutem 1:2)
e quibus tamen si rara quosdam venia respexerit, hos venalitas solvit, vanitas illos, nullos misericordia, sed explicandae bestiae tali nec oratorum princeps Marcus Arpinas nec poetarum Publius Mantuanus sufficere possunt.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Pannychio suo salutem 3:4)
da postulatae tu veniam cantilenae.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Eriphio suo salutem 11:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION