도구

도구

라틴어 문장 검색

Nam, cum diremptio universalis litigii magis Deo sit cure quam diremptio particularis, et in particularibus litigiis quibusdam per athletas divinum iudicium postulamus iuxta iam tritum proverbium "Cui Deus concedit, benedicat et Petrus", nullum dubium est quin prevalentia in athletis pro imperio mundi certantibus Dei iudicium sit secuta. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 22:3)
Et si hoc non falsum, nec ea que secuntur ad ipsum;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 2:8)
Verissimum igitur est illud principium ex cuius contradictorio tam absurda secuntur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 2:27)
non aliter cum sic errantibus est agendum, quam cum tyrampnis, qui publica iura non ad comunem utilitatem secuntur, sed ad propriam retorquere conantur. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:31)
3. Sed quanquam mulier in scriptis prius inveniatur locuta, rationabilius tamen est ut hominem prius locutum fuisse credamus, et inconvenienter putatur tam egregium humani generis actum non prius a viro quam a femina profluxisse.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 23:1)
3. Nos autem, cui mundus est patria velut piscibus equor, quanquam Sarnum biberimus ante dentes et Florentiam adeo diligamus ut, quia dileximus, exilium patiamur iniuste, rationi magis quam sensui spatulas nostri iudicii podiamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 35:1)
Sed quia preferire non possumus quin transeamus per illam, quanquam rubor ad ora consurgat animusque refugiat, percurremus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 41:2)
8. In utroque quidem duorum laterum, et hiis que secuntur ad ea, lingue hominum variantur:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 82:1)
3. Sed hec fama trinacrie terre, si rccte signum ad quod tendit inspiciamus, videtur tantum in obproprium ytalorum principum remansisse, qui non heroico more sed plebeio secuntur superbiam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 98:1)
4. Siquidem illustres heroes, Fredericus cesar et benegenitus eius Manfredus, nobilitatem ac rectitudinem sue forme pandentes, donec fortuna permisit humana secuti sunt, brutalia dedignantes.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 99:1)
3. Sed quanquam fere omnes Tusci in suo turpiloquio sint obtusi, nonnullos vulgaris excellentiam cognovisse sentimus, scilicet Guidonem, Lapum et unum alium, Florentinos, et Cynum Pistoriensem, quem nune indigne postponimus, non indigne coacti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 122:1)
Quare falsum esset dicere curia carere Ytalos, quanquam Principe careamus, quoniam curiam habemus, licet corporaliter sit dispersa.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 171:5)
quare si quis versificator, quanquam rude versificetur, ipsum sue ruditati admisceat, non solum bene facit, sed ipsum sic facere oportere videtur:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 4:3)
et quando hec tria pure cantare intendit, vel que ad ea directe ac pure secuntur, prius Elicone potatus, tensis fidibus ad supremum, secure plectrum tum movere incipiat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 52:2)
Et hii sunt quos poeta Eneidorum sexto Dei dilectos et ab ardente virtute sublimatos ad ethera deorumque filios vocat, quanquam figurate loquatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 53:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION