라틴어 문장 검색

si verum quaeris, Triviae sub nomine daemon tartareus colitur, qui te modo raptat ad aethram sidereoque deum venerandum suadet in astro, per silvas modo mortiferi discurrere mundi erroresque sequi subigit nemorumque putare esse deam, quae corda hominum pavitantia figat quaeque feras perimat letali vulnere mentes, depressos modo subter humum formidine sensus obruit, inplorent ut numina lucis egena seque potestati committant noctis opertae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권112)
secretum sed grande nequit rationis opertae quaeri aliter quam si sparsis via multiplicetur tramitibus, et centenos terat orbita calles quaesitura Deum variata indage latentem.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2299)
una superstitio est, quamvis non concolor error, hinc alia exoritur tenebrosis tecta frutectis semita, quam pecudes et muta animalia carpunt uaeque latent silvis:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2309)
nil mirum nec in orbe novum, didicere priores perpessi plerumque famem, si tabidus aër siccavit tenues ardenti sidere nubes nec vernas infudit aquas creberrimus imber fruge nova et viridi, si messis adulta priusquam conceptas tenero solidaret lacte medullas, adflatum calido sucum contraxit ab euro ieiunosque tulit calamos atque inrita vota agricolae sterilis stipularum silva fefellit.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2334)
Perfundit fluvio pastus Baptista locustis silvarumque favis et amictus veste cameli;
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Baptizatur Christus1)
dissona discretum retinent si numina caelum, convenit et nebulis et fontibus et reboanti oceano et silvis et collibus et speluncis, fluminibus, ventis, fornacibus atque metallis assignare Deos proprios, sua cuique iura.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 133)
frangunt umbriferos aquilonum proelia lucos, et cadit inmodicis silva exstirpata procellis.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 171)
Ruth dum per stipulas agresti amburitur aestu, fulcra Boos 1 meruit, castoque adscita cubili Christigenam fecunda domum, Davitica regna, edidit atque Deo mortales miscuit ortus, saepe egomet memini fratres geminos ad hiulcum pervenisse simul bivium nutante iuventa et dubitasse diu bifido sub tramite, quodnam esset iter melius;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1213)
cum dextrum spinea silva sentibus artaret scopulosaque semita longe duceret aërium clivoso margine callem, at laevum nemus umbriferum per amoena virecta ditibus ornaret pomis et lene iacentem planities daret ampla viam:
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1214)
cui recta celso tramite reseratur ad Patrem via, quam fratre caesus inpio Abel beatus scanderat.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.109)
his ubi detorsit laevo de tramite plebem monstravitque sequi qua via dextra vocat, seque ducem recti spretis anfractibus idem praebuit, erroris qui prius auctor erat, sistitur insano rectori Christicolas tunc ostia vexanti per Tiberina viros.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.9)
per silvas, per saxa ruunt, non ripa retardat fluminis aut torrens oppositus cohibet, prosternunt saepes et cuncta obstacula rumpunt, prona, fragosa petunt, ardua transibunt, scissa minutatim labefacto corpore frusta carpit spinigeris stirpibus hirtus ager.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.34)
palliolis etiam bibulae siccantur harenae, ne quis in infecto pulvere ros maneat, si quis et in sudibus recalenti aspergine sanguis insidet, hunc omnem spongia pressa rapit, nec iam densa sacro quidquam de corpore silva obtinet aut plenis fraudat ab exequiis, cumque recensetis constaret partibus ille corporis integri qui fuerat numerus, nec purgata aliquid deberent avia toto ex homine extersis frondibus et scopulis, metando eligitur tumulo locus:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.42)
angeli saepsere euntem tramite candido.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Agnetis41)
tum silvis scaena coruscis desuper horrentique atrum nemus imminet umbra.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 13:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION