라틴어 문장 검색

Cum esset avarissimus, nummos citius emittebat quam verba :
(세네카, 행복론, Liber II 117:4)
tot metalla deus defodit, tot flumina emisit terra, super quae decurrunt sola, aurum vehentia ;
(세네카, 행복론, Liber IV 23:4)
Nequitia est ut extrahas mer- gere, evertere ut suscites, ut emittas includere.
(세네카, 행복론, Liber VI 123:3)
alius vix illi rerum naturam sufficere, angusta esse classibus maria, militi castra, explicandis equestribus copiis campestria, vix patere caelum satis ad emittenda omni manu tela.
(세네카, 행복론, Liber VI 150:1)
Divus Augustus filiam ultra impudicitiae male- dictum impudicam relegavit et flagitia principalis domus in publicum emisit :
(세네카, 행복론, Liber VI 161:1)
" non nisi suo ordine emittitur ?
(세네카, 행복론, Liber VI 173:4)
ingentis spiritus res est, cum Orientem Occidentemque lustraveris animo, quo etiam remota et solitudinibus interclusa penetrantur, cum tot animalia, tantam copiam rerum, quas natura beatissime fundit, adspexeris, emittere hanc dei vocem :
(세네카, 행복론, Liber VII 19:1)
necesse est, quantum recipit, emittat et antiquissima recentissimis obruat.
(세네카, 행복론, Liber VII 138:2)
Aspice illos, ad quorum felicitatem concurritur ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 10:2)
Gemens subinde voces varias emittebat et inter se contrarias :
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 54:1)
Itaque ne statim eum eo concurram, adero prius illi et quibus excitetur ingeram ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 7:3)
Modo modo in eundem sinum, ex quo tres nepotes emiseras, ossa trium nepotum recepisti;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 11:3)
alios nimia superfluentis populi frequentia ad exonerandas vires emisit;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 39:4)
Omnia ista, quae imperita ingenia et nimis corporibus suis addicta suspiciunt, lapides, aurum, argentum et magni levatique mensarum orbes terrena sunt pondera, quae non potest amare sincerus animus ac naturae suae memor, levis ipse, expeditus et, quandoque emissus fuerit, ad summa emicaturus ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 80:1)
Si est aliquis defunctis sensus, nunc animus fratris mei velut ex diutino carcere emissus, tandem sui iuris et arbitrii, gestit et rerum naturae spectaculo fruitur et humana omnia ex loco superiore despicit, divina vero, quorum rationem tam diu frustra quaesierat, propius intuetur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 49:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION