도구

도구

라틴어 문장 검색

qui solent cum concubinis, non cum coniugibus, inire convivia, tamquam has et in vulgus produci et lascivire quoque, illas non nisi domi abditas tueri deceat tectum pudorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 3:2)
Hoc quaestionum genus, cum et senilem deceat aetatem, cur soli iuveni suadetur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 1:2)
Ego vero ad sortem venio consulendi, et quod scitu dignum aestimo, ab eodem Disario quaero et mihi usque ad affectum nimium amico et cum in ceteris tum in his optime docto.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 13:2)
Dum de calore loquimur, ammoneor rei quam semper quaesitu dignam putavi, cur in Aegypto, quae regionum aliarum calidissima est, vinum non calida sed, paene dixerim, frigida virtute nascatur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 9:2)
Natura, inquit, cum quid ei occurrit honesto pudore dignum, imum petendo penetrat sanguinem, quo commoto atque diffuso cutis tinguitur, et inde nascitur rubor.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 4:2)
Rem tractatu dignam, inquit, Hore, quaesisti, sed cuius ratio in aperto sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 2:2)
Unde nec plus habere quam unum licebat, nec cuiquam nisi libero, quos solos fides deceret quae signaculo continetur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 12:2)
Inridere te putas, Disarius ait, et tamen quaestio quam movisti et inquisitu et scitu digna est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 2:1)
Balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus, Colla monile decens, humerisque haerentia primis Suppara nudatos cingunt angusta lacertos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:21)
Dignum te Caesaris ira Nullus honos faciet.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:39)
Tot immensae comites missura ruinae Excivit populos, et dignas funere Magni Exsequias Fortuna dedit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 3:58)
At nunc sola mihi est orandae caussa salutis, Dignum donanda, Caesar, te credere vita.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 4:4)
neque enim felicibus armis Misceri damnata decet, partemque triumphi Captos ferre tui:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 4:15)
Primus dux ipse carinae Vulteius, iugulo poscens iam fata retecto, Ecquis, ait, iuvenum est, cuius sit dextra cruore Digna meo, certaque fide per vulnera nostra Testetur se velle mori?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:77)
At tibi nos (quando non proderit ista silere, A quibus omne aevi senium sua fama repellit,) Digna damus, iuvenis, meritae praeconia vitae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:59)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION