라틴어 문장 검색

Nunc enim primum censes apud improbos mores lacessitam periculis esse sapientiam?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:8)
Talis habitus talisque uultus erat, cum te cum naturae secreta rimarer, cum mihi siderum uias radio describeres, cum mores nostros totiusque uitae rationem ad caelestis ordinis exempla formares?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:8)
Mores solio sanctaque calcant
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 32:1)
Uerum hi perturbationum mores, ea ualentia est, ut mouere quidem loco hominem possint, conuellere autem sibique totum exstirpare non possint.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:19)
Cuius si naturam, mores ac meritum reminiscare, nec habuisse te in ea pulchrum aliquid nec amisisse cognosces;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:5)
Adsit igitur rhetoricae suadela dulcedinis, quae tum tantum recta calle procedit cum nostra instituta non deserit cumque hac musica laris nostri uernacula nunc leuiores nunc grauiores modos succinat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:11)
Hi semper eius mores sunt, ista natura.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:16)
Si probas, utere moribus, ne queraris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:21)
Fortunae te regendum dedisti, dominae moribus oportet obtemperes.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:33)
Et aestuantis more fertur Euripi,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, II 2:1)
nos ad constantiam nostris moribus alienam inexpleta hominum cupiditas alligabit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:18)
An tu mores ignorabas meos?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:22)
Qui si uitiosi moribus sint, perniciosa domus sarcina et ipsi domino uehementer inimica;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:16)
In mores tempora priscos!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, X 24:1)
Adde quod hoc ipsum breuis habitaculi saeptum plures incolunt nationes lingua, moribus, totius uitae distantes, ad quas tum difficultate itinerum tum loquendi diuersitate tum commercii insolentia non modo fama hominum singulorum sed ne urbium quidem peruenire queat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION