도구

도구

라틴어 문장 검색

nobilitas rem publicam deseruerant neque in senatum cogi poterant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 162:1)
et aetate et forma florentes circa eam Indibilis filiae erant aliaeque nobilitate pari, quae omnes pro parente colebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 696:1)
merita inde sua in duces Carthaginienses commemoravit, avaritiam contra eorum superbiamque et omnis generis iniurias in se atque populares.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 277:1)
accusavitque tribunus plebis non Marcellum modo, sed omnem nobilitatem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 332:2)
crediderat campestris oppidi facilem expugnationem esse, et nobilitas coloniae induxerat eum, magnum se excidio eius urbis terrorem ceteris ratum iniecturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 589:1)
et illi tamen Mandonium atque Indibilem, regiae nobilitatis viros, duces furoris secuti sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 406:2)
circa Hiberum exercitus patris patruique tui post amissos imperatores ferociores calamitate ipsa facti, et dux tumultuarius quidem ille L. Marcius et militari suffragio ad tempus lectus, ceterum, si nobilitas ac iusti honores adornarent, claris imperatoribus qualibet arte belli par;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 625:2)
ego P. Cornelium rei publicae nobisque, non sibi ipsi privatim creatum consulem existimo, exercitusque ad custodiam urbis atque Italiae scriptos esse, non quos regio more per superbiam consules quo terrarum velint traiciant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 643:1)
nec sustinuissent Romani, nisi Locrensium multitudo, exacerbata superbia atque avaritia Poenorum, ad Romanos inclinasset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 99:2)
enimvero indignum id ratus Hannibal viatorem ad prendendum quaestorem misit subductumque in contionem non ipsum magis quam ordinem iudicum, prae quorum superbia atque opibus nec leges quicquam essent nec magistratus, accusavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 553:1)
et ut secundis auribus accipi orationem animadvertit et infimorum quoque libertati gravem esse superbiam eorum, legem extemplo promulgavit pertulitque, ut in singulos annos iudices legerentur, neu quis biennium continuum iudex esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 554:1)
ibi alius alio ferocius quia, quo quisque asperius adversus Romanos locutus esset, eo spes gratiae maior erat, alius superbiam postulatorum increpare, tamquam Nabidi victo, sic Antiocho, maximo Asiae regum, imponentium leges;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 191:1)
quam excusationem cum tribuni qui diem dixerant non acciperent, et ab eadem superbia non venire ad causam dicendam arguerent qua iudicium et tribunos plebis et contionem reliquisset et, quibus ius sententiae de se dicendae et libertatem ademisset, his comitatus, velut captos trahens, triumphum de populo Romano egisset secessionemque eo die in Capitolium a tribunis plebis fecisset:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 662:1)
Petillii nobilitatem et regnum in senatu Scipionum accusabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 688:1)
hunc, sicut omni vita, tum petentem premebat nobilitas;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 498:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION