라틴어 문장 검색

ultima me perdunt, imoque sub aequore mergit incolumem totiens una procella ratem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 146)
perdiderint cum me duo crimina, carmen et error, alterius facti culpa silenda milli'. nam non sum tanti, renovem ut tua vulnera.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 186)
discolor ut recto grassetur limite miles, eum medius gemino calculus hoste perit, ut bellare sequens sciat et revocare priorem, nec tuto fugiens incomitatus eat, parva sit ut ternis instructa tabella lapillis, in qua vicisse est continuasse suos, quique alii lusus - neque enim nunc persequar omnes - perdere, rem caram, tempora nostra solent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1215)
denique nec video tot de scribentibus unum, quem sua perdiderit Musa;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1221)
nec mihi, quod lusi vero sine crimine, prodest, quodque magis vita Musa iocata mea est, plurima sed pelago terraque pericula passum ustus ab assiduo frigore Pontus habet, quique fugax rerum securaque in otia natus, mollis et inpatiens ante laboris eram, ultima nunc patior, nec me mare portubus orbum perdere, diversae nec potuere viae, suffecitque malis animus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 23)
di tibi posse tuos tribuant defendere semper, quos in materia prosperiore iuves, si tamen interea, quid in his ego perditus oris quod te credibile est quaerere quaeris, agam, spe trahor exigua, quam tu mihi demere noli, tristia leniri numina posse dei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 57)
cuique ego narrabam secreti quicquid habebam, excepto quod me perdidit, unus eras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 64)
quae nequeunt secum ferre aut abducere, perdunt, et cremat insontes hostica flamma casas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1029)
hac tibi, quem perdes, coniciendus erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1124)
ne tamen Ausoniae perdam commercia linguae, et fiat patrio vox mea muta sono, ipse loquor mecum desuetaque verba retracto, et studii repeto signa sinistra mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 723)
ipsam quoque perdere vitam, Caesaris offenso numine, dignus eram.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1026)
nec vitam nec opes nec ius mihi civis ademit, qui merui vitio perdere cuncta meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 119)
sic utinam, quae nil metuentem tale magistrum perdidit, in cineres Ars mea versa foret!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1230)
laxavit Scythicas verbo penetrante pruinas vox evangeliea, Hyreanas quoque fervida brumas solvit, ut exutus glaeie iam mollior amnis Caucasea de eote fluat Rhodopeius Hebrus, mansuevere Getae, feritasque eruenta Geloni laete mero sitiens exsanguia poeula miscet libatura saeros Christi de sanguine potus, novit et Atlantis pridem plaga perfida Mauri dedere crinitos ad Christi altaria reges, ex quo mortalem praestrinxit Spiritus alvum, Spiritus ille Deus, Deus et se corpore matris induit atque hominem de virginitate ereavit, Delphica damnatis tacuerunt sortibus antra, non tripodas eortina regit, 2 non spumat anhelus fata Sibyllinis fanaticus edita libris, perdidit insanos mendax Dodona vapores, mortua iam mutae lugent oracula Cumae, nec responsa refert Libyeis in Syrtibus Hammon.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3142)
aut, si maiestas animae est, ostendite quid sit quod lapsam Christique inopem nova gratia inundat, Spiritus et Sanctus baptismate iustificatam nobilitat, famulaeque decus, quod defuit, addit, quod quia praestatur meritis mentisque negatur, absurde fertur Deus aut pars esse Dei, quae divinum summumque bonum de fonte perenni nunc bibit obsequio, nunc culpa aut crimine perdit, et modo supplicium recipit, modo libera calcat, miraris peccare animam, quae carne coactam sortita est habitare domum, cum peccet et ipse angelus, hospitium qui nescit adire caducum cratis tabifluae?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3293)

SEARCH

MENU NAVIGATION