라틴어 문장 검색

orationem eandem ferme quam apud Scipionem habuerunt, culpam omnem belli a publico consilio in Hannibalem vertentes:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 291:1)
eo tum plus illi auctoritatis fuit belli culpam in paucorum cupiditatem ab re publica transferenti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 566:1)
Verminae quoque, Syphacis filii, legati per eos dies senatum adierunt excusantes errorem adulescentiamque et culpam omnem in fraudem Carthaginiensium avertentes:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 116:1)
ceterum non plures tantum Macedones quam ante tuebantur urbem arcesque, sed etiam praesentioribus animis, et castigationis regis in admissa culpa et simul minarum, simul promissorum in futurum memores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 536:1)
et illic tamen, ubi insessas fauces Epiri non tenuissent, primam culpam fuisse eorum qui neglegenter custodias servassent, secundam in ipso certamine levis armaturae mercennariorumque militum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 35:1)
haec consternatio muliebris, sive sua sponte sive auctoribus vobis, M. Fundani et L. Valeri, facta est, haud dubie ad culpam magistratuum pertinens, nescio vobis, tribuni, an consulibus magis sit deformis:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 15:1)
satis compertum habemus duorum aut summum trium in ea re, non civitatis culpam esse, tam hercule quam in te tuoque praesidio accersendo accipiendoque in arcem nihil est publico consilio actum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 379:3)
aut enim moturum aliquid, aut omnes homines testes fore penes Aetolos culpam belli esse, Romanos iusta ac prope necessaria sumpturos arma.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 387:1)
sed quia post fugam regis, cuius fiducia officio decessissent, non addidissent pertinaciam culpae, in fidem receptas esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 267:2)
confessionem iis culpae magis profuturam et totam in preces orationem versam;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 322:1)
nam et impensam quae in bellum facta esset, omnem praestare regem aequum censebant, cuius culpa bellum excitatum esset, et non Ionia modo atque Aeolide deduci debere regia praesidia,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 400:1)
Aetoli legati in senatum introducti, cum et causa eos sua et fortuna hortaretur, ut confitendo seu culpae seu errori veniam supplices peterent, orsi a beneficiis in populum Romanum et prope exprobrantes virtutem suam in Philippi bello et offenderunt aures insolentia sermonis et eo,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 558:1)
ii vulgato petentium veniam more errorem fassi regis obtestati sunt patres conscriptos ut suae potius clementiae quam regis culpae, qui satis superque poenarum dedisset, memores consulerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 661:2)
sed ita hanc unam impotentem eius iniuriam invidia onerat ut increpando, quod degenerarit tantum a se ipse, cumulatas ei veteres laudes moderationis et temperantiae pro reprehensione praesenti reddat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 720:1)
si ab se culpam removere vellet, Onomastum et Casandrum, per quos acta res diceretur, mitteret Romam, ut eos senatus percunctari posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 402:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION