라틴어 문장 검색

tamen proprie ingratus appellatur, qui ad hoc vitium vergit.
(세네카, 행복론, Liber IV 128:2)
Ille tamen te, quisquis es, insolenti quidem vultu sed aliquando respexit, ille aures suas ad tua verba demisit, ille te ad latus suum recepit ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 11:4)
nec enim illis vacat praeterita respicere, et si vacet, iniucunda est paenitendae rei recordatio.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 56:6)
occupatorum animi, velut sub iugo sint, flectere se ac respicere non possunt.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 59:2)
Vis tu relicto solo mente ad ista respicere !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 117:1)
Haec Augustus senex aut iam in senectutem annis vergentibus ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 68:1)
ceterum omnibus dignis proderit et deorum more calamitosos propitius respiciet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 27:7)
Quid ad copias respicienti ieiunius ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 31:2)
Romanum imperium nempe auctorem exulem respicit, quem profugum capta patria, exiguas reliquias trahentem necessitas et victoris metus longinqua quaerentem in Italiam detulit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 42:1)
Me quidem, quotiens ad antiqua exempla respexi, paupertatis uti solaciis pudet, quoniam quidem eo temporum luxuria prolapsa est, ut maius viaticum exulum sit, quam olim patrimonium principum fuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 86:1)
Numquam indulgentia ad utilitatem respexit ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 102:6)
Non est quod ad quasdam feminas respicias, quarum tristitiam semel sumptam mors finivit (nosti quasdam, quae amissis filiis imposita lugubria numquam exuerunt). A te plus exigit vita ab initio fortior ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 110:1)
Respice fratres meos, quibus salvis fas tibi non est accusare fortunam.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 122:2)
Ab his ad nepotes quoque respice - Marcum blandissimum puerum, ad cuius conspectum nulla potest durare tristitia ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 125:1)
Sic vitam agimus, ideoque moderate id fieri debet a nobis, quod saepe faciendum est, et respicientes, quantum a tergo rerum tristium immineat, si non finire lacrimas, at certe reservare debemus.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 23:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION