라틴어 문장 검색

" In potestatem meam recidat, gratiam meam desideret, sine me salvus, honestus, tutus esse non possit, tam miser sit, ut illi beneficii loco sit, quidquid redditur.
(세네카, 행복론, Liber VI 197:1)
Dum apud me est, salvum sit ;
(세네카, 행복론, Liber VII 98:6)
salvum regem clementia in aperto praestabit.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 117:2)
hostes dimittet salvos, aliquando etiam laudatos, si honestis causis pro fide, pro foedere, pro libertate in bellum acciti sunt.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 31:6)
Respice fratres meos, quibus salvis fas tibi non est accusare fortunam.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 122:2)
Tene in gremio cito tibi daturam pronepotes Novatillam, quam sic in me transtuleram, sic mihi adscripseram, ut posset videri, quod me amisit, quamvis salvo patre pupilla ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 128:1)
Ecce eum dolorem illi, quem salvo Caesare accipere maximum poterat, impressisti, et cum bene illum undique circuisses, intellexisti hac parte tantummodo patere ictibus tuis.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 8:4)
Adice nunc quod, cum semper praedices cariorem tibi spiritu tuo Caesarem esse, fas tibi non est salvo Caesare de fortuna queri.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 40:1)
Hoc incolumi salvi tibi sunt tui, nihil perdidisti;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 40:2)
Quod longe a sensibus tuis prudentissimis piissimisque abest, adversus felicitatem tuam parum gratus es, si tibi quicquam hoc salvo flere permittis.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 40:5)
Adsidentibus liberis, nepotibus lugubrem vestem non deposuit, non sine contumelia omnium suorum, quibus salvis orba sibi videbatur.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 14:8)
Longo itinere reliquias Drusi sui prosecuta tot per omnem Italiam ardentibus rogis, quasi totiens illum amitteret,irritata, ut primum tamen intulit tumulo, simul et illum et dolorem suum posuit, nec plus doluit quam aut honestum erat Caesare aut aequom Tiberio salvo.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 17:2)
Deinde oro atque obsecro, ne te difficilem amicis et intractabilem praestes.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 26:1)
Ne, obsecro te, concupieris perversissimam gloriam, infelicissima videri!
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 29:5)
haec est, inquam, quae efficit, ut nasci non sit supplicium, quae efficit, ut non concidam adversus minas casuum, ut servare animum salvum ac potentem sui possim :
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 117:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION