라틴어 문장 검색

id tamen dissimulanter facere, ne sibi ille aliquid proficere videatur, prudentia est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 149:1)
illi autem, qui hoc solum colendum ducebant, habitarunt in hac una ratione tractanda non eadem prudentia qua ille, sed usu in hoc uno genere studioque maiore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 160:5)
Atque illud optandum est oratori, ut aliquam permotionem animorum sua sponte ipsi adferant ad causam iudices ad id, quod utilitas oratoris feret, accommodatam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 186:1)
plusque proficit, si proponitur spes utilitatis futurae quam praeteriti benefici commemoratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 206:3)
praesertim cum tantam vim et utilitatem salis et urbanitatis esse fateatur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 231:3)
Sed ego in his praeceptis hanc vim et hanc utilitatem esse arbitror, non ut ad reperiendum quod dicamus, arte ducamur sed ut ea, quae natura, quae studio, quae exercitatione consequimur, aut recta esse confidamus aut prava intellegamus, cum quo referenda sint didicerimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 232:5)
Tempus igitur dicendi prudentia et gravitate moderabimur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 247:4)
Sed neque propter hoc Themistocli responsum memoriae nobis opera danda non est neque illa mea cautio et timiditas in causis propter praestantem prudentiam Crassi neglegenda est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 300:4)
altera, quam adfert natura causarum, altera, quae oratorum iudicio et prudentia comparatur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 307:3)
ut vero statuamus ea, quae probandi et docendi causa dicenda sunt, quem ad modum componamus, id est vel maxime proprium oratoris prudentiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 308:1)
sed quia neque reprehendi, quae contra dicuntur, possunt, nisi tua confirmes, neque haec confirmari, nisi illa reprehendas, idcirco haec et natura et utilitate et tractatione coniuncta sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 331:5)
omniaque cum superioribus orationis locis tum maxime extremo ad mentis iudicum quam maxime permovendas et ad utilitatem nostram vocandas conferenda sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 332:2)
nam qui utilitatem petit, non quid maxime velit suasor, sed quid interdum magis sequatur, videt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 334:3)
Nemo est enim, praesertim in tam clara civitate, quin putet expetendam maxime dignitatem, sed vincit utilitas plerumque, cum subest ille timor ea neglecta ne dignitatem quidem posse retineri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 334:4)
aut etiam, cum id convenit, certatur, utrum honestati potius an utilitati consulendum sit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 335:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION