라틴어 문장 검색

istud, da veniam, fingere vatibus priscis difficile est, difficile et mihi, ut diversa sonans os epigrammata nil crebras titubet propter epistulas, quas cantu ac modulis luxuriantibus lascivire vetat mascula dictio.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 2:7)
neque vereare me quospiam iudices Catonianos advocaturum, qui modo invidiam, modo ignorantiam suam factae severitatis velamine tegant, quamquam imperitis venia debetur;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Burgundioni suo salutem. 8:3)
vincitur, areanis effert pudibunda tenebris Deidamia gradum, veniae nec protinus amens credit et opposito genitorem placet Achille.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:117)
At tu, quem longe primum stupet Itala virtus Graiaque, cui geminae florent vatumque ducumque certatim laurus - olim dolet altera vinci - , da veniam ac trepidum patere hoc sudare parumper pulvere, te longo necdum fidente paratu molimur magnusque tibi praeludit Achilles.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권6)
Sed apud ceteros necesse est multum illis pereat ex venia, cum amiserint quam solam habuerunt gratiam celeritatis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, poem pr6)
hic domus, hinc ortus, dominique penatibus olim carus uterque parens atque in tua gaudia liber, ne quererere genus, raptum sed protinus alvo sustulit exsultans ac prima lucida voce astra salutantem dominus sibi mente dicavit, amplexusqne sinu tulit et genuisse putavit, fas mihi sanctorum venia dixisse parentum, tuque, oro, Natura, sinas, cui prima per orbem iura animis sancire datum:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus34)
quod si dulce decus viridesque resumeret annos, - da veniam, Alcide - fors huic et pensa tulisses.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis66)
qualia pallentes declinant lilia culmos pubentesque rosae primos moriuntur ad austros, aut ubi venia novis exspirat purpura pratis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum49)
sed damus lento veniam, quod alma prole fundasti vacuos penates, o diem laetum!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Vibium Maximum10)
veniam concedite, manes, fas dixisse, pater:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum97)
nec protinus ausi caelicolae, veniam donec pater ipse sedendi tranquilla iubet esse manu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권68)
"ac poenae metuens - neque enim ille coactis donasset thalamis veniam pater - avia rura eligit ae natum saepta inter ovilia furtim montivago pecoris custodi mandat alendum."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권199)
"omnes procubuere, omnes, noctis vaga lumina testor et socium manes et te, mala protinus ales, qua redeo, non hanc lacrimis meruisse nec astu crudelem veniam atque inhonorae munera lucis, sed mihi iussa deum placitoque ignara moveri Atropos atque olim non haec data ianua leti eripuere necem, iamque ut mihi prodiga vitae pectora et extremam nihil horrescentia mortem aspicias:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권29)
At puer in gremio veniae telluris et alto gramine nunc faciles sternit procursibus herbas in vultum nitens, caram modo lactis egeno nutricem plangore ciens iterumque renidens et teneris meditans verba inluetantia labris miratur nemorum strepitus aut obvia carpit aut patulo trahit ore diem nemorique malorum inscius et vitae multum securus inerrat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권361)
"cedo equidem veniamque precor."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권222)

SEARCH

MENU NAVIGATION