라틴어 문장 검색

unde haec audax fiducia tantum Oenidae superare parem, quamquam ipse videri exiguus, gravia ossa tamen nodisque lacerti difficiles, numquam hunc animum natura minori corpore nec tantas ausa est includere vires.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권332)
talis medios aufertur in hostes certus et ipse necis, vires fiducia leti suggerit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권341)
aegra animo vis ac fiducia cessit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권231)
neutri fiducia coepto, distulit ira preces;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권176)
cessat fiducia valli, murorum patet omne latus, munimina portae exposcunt:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권336)
Nonne vanissimas Papias leges, quae ante liberos suscipi cogunt quam Iubae matrimonium contrahi, post tantae auctoritatis senectutem heri Severus, constantissimus principum, exclusit?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 4장 7:2)
Unde et spes nostra, quam ridetis, animatur, et fiducia, quam praesumptionem vocatis, corroboratur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 1:20)
Idonea est enim recognitio praeteritorum ad disponendam fiduciam futurorum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 1:21)
Sed quanta deliquerint, fiducia patrum inflati ad declinandum, derivantes a disciplina in profanum modum, etsi ipsi non confiterentur, probaret exitus hodiernus ipsorum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 5:1)
Discipuli quoque diffusi per orbem ex praecepto magistri dei paruerunt, qui et ipsi a Iudaeis insequentibus multa perpessi utique pro fiducia veritatis libenter Romae postremo per Neronis saevitiam sanguinem Christianum seminaverunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 25:1)
Certe fidem sanctis vocibus pascimus, spem erigimus, fiduciam figimus, disciplinam praeceptorum nihilominus inculcationibus densamus;
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 3:2)
Sed etsi aliqua nos quoque praestringunt ut vobis cohaerentes, laetamur magis recognitione divinarum praedicationem, confirmantium scilicet fiduciam et fidem spei nostrae.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 41장 5:3)
His temporibus Constantius, qui uiuente Diocletiano Galliam Hispaniamque regebat, uir summae mansuetudinis et ciuilitatis, in Brittania morte obiit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VIII.5)
unde mox, iubente Honorio, Constantius comes in Galliam cum exercitu profectus, apud Arelatem ciuitatem eum clausit, cepit, occidit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XI. 1:4)
Constantemque filium eius, quem ex monacho Caesarem fecerat, Gerontius comes suus apud Uiennam interfecit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XI. 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION