도구

도구

라틴어 문장 검색

deinde, postquam Philoclen repulsum trepidantemque refugisse acceperunt, oratores extemplo ad Attalum veniam fidemque eius petentes miserunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 192:1)
ob haec concilio, quod inclinaverat ad Romanam societatem iubendam, excesserunt, veniaque iis huius secessionis fuit et magnis et recentibus obligatis beneficiis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 296:1)
caduceator eo regius venit, specie ut indutiae essent tollerentur ad sepulturam qui in acie cecidissent, re vera ad petendam veniam legatis mittendis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 121:1)
sed non eadem venia victis fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 194:3)
hac legatione id agi apparebat, ut sive, quod magis credebant, abstinuisset Epiro, integra sibi, omnia apud exercitus Romanos essent, conciliata satis apud regem gratia, quod accepturi fuissent venientem, sive venisset, sic quoque spes veniae ab Romanis foret, quos non expectato longinquo ab se auxilio praesentis viribus succubuissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 56:1)
nam quod ad Euboeam Boeotosque et Thessalos attinet, cui dubium est quin, ut quibus nullae suae vires sint, praesentibus adulando semper, quem metum in consilio habeant, eodem ad impetrandam veniam utantur, simul ac Romanum exercitum in Graecia viderint, ad consuetum imperium se avertant, nec iis noxiae futurum sit, quod, cum Romani procul abessent, vim tuam praesentis exercitusque tui experiri noluerint ?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 74:1)
postremo victi malis, cum timerent, ne vi captis nulla apud victorem venia esset, dediderunt sese.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 111:2)
sub adventum Romani exercitus seu ad metum virium seu ad spem veniae cum dedidissent sese, ad ea recipienda oppida, quae Athamanes occupaverant, uno agmine ierunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 159:1)
Acilius consul ab Thermopylis Heracleam ad Aetolos praemisit ut saltem, experti regiam vanitatem, resipiscerent traditaque Heraclea cogitarent de petenda ab senatu seu furoris sui seu erroris venia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 266:1)
itaque praemissis a Philippo, qui spem impetrabilis veniae ostendebant, responderunt patere portas regi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 381:1)
iis magis quae non fecissent hostilia referentibus quam purgantibus ea de quibus arguebantur, responsum datum est, quo veniam impetrasse, non causam probasse videri possent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 406:2)
praebitoque iis petentibus frequenti consilio ad mandata edenda, non tam quid ipsi dicamus habemus inquit Zeuxis quam ut a vobis quaeramus, Romani, quo piaculo expiare errorem regis, pacem veniamque impetrare a victoribus possimus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 513:1)
Eumeni quoque reddi quadringenta talenta et quod frumenti reliquum ex eo quod patri debitum est placet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 521:1)
Aetoli legati in senatum introducti, cum et causa eos sua et fortuna hortaretur, ut confitendo seu culpae seu errori veniam supplices peterent, orsi a beneficiis in populum Romanum et prope exprobrantes virtutem suam in Philippi bello et offenderunt aures insolentia sermonis et eo,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 558:1)
ii vulgato petentium veniam more errorem fassi regis obtestati sunt patres conscriptos ut suae potius clementiae quam regis culpae, qui satis superque poenarum dedisset, memores consulerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 661:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION