라틴어 문장 검색

Correpti rapida, veluti seges arida, flamma arserunt crines, et vulnere sanguis inustus terribilem stridore sonum dedit, ut dare ferrum igne rubens plerumque solet, quod forcipe curva cum faber eduxit, lacubus demittit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 31:2)
Ast ego, dum parat hic armis nudare iacentem, (scit tuus hoc genitor) gladium spoliantis in ima ilia demisi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 45:4)
capuloque tenus demisit in armos ensem fatiferum caecumque in viscera movit versavitque manu vulnusque in vulnere fecit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 50:1)
Dixit et ostendens sternentem Troica ferro corpora Peliden, arcus obvertit in illum certaque letifera direxit spicula dextra.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 63:4)
Ut cecidit fortuna Phrygum, capit impius ensem rex Thracum iuguloque sui demisit alumni et, tamquam tolli cum corpore crimina possent, exanimem scopulo subiectas misit in undas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 40:3)
tunc quoque sic lata est sententia tristis, et omnis calculus inmitem demittitur ater in urnam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 6:2)
Demisere oculos omnes gemitumque dedere atque illud meritis clarum (quis credere possit?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 50:2)
quid fuit, ingenti prostratum mole sodalem visere et adloquiis parte levare tuis, inque meos si non lacrimam demittere casus, pauca tamen ficto verba dolore pati, idque, quod ignoti faciunt, vel dicere saltem, et vocem populi publicaque ora sequi, - denique lugubres vultus numquamque videndos cernere supremo dum licuitque die, dicendumque semel toto non amplius aevo accipere, et parili reddere voce " vale "?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 86)
Nunc coram universali vastatione orbis terrarum, singulis personis terram incolentibus dirigere Nos volumus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 6:3)
Sed omnia eodem malo sunt illata, id est cum cogitatur certas veritates haud exstare, nostram vitam dirigentes, humanam ideo libertatem limitibus carere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 9:6)
Cui additur quod proposita huius celeris et constantis mutationis non necessario ad commune bonum diriguntur adque humanam progressionem, tolerabilem integramque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 26:3)
Attamen interdum etiam impediunt quominus angorem, tremorem, laetitiam alterius, una cum ipsius complicata personae experientia, directo attingamus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 61:8)
Debilis mundus, perinde ac homo, cui curam eius commisit Deus, nostrum intellectum percontatur, ut agnoscamus quomodo dirigere, colere et continere nostram potestatem debeamus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 100:6)
Qualitatis novitas quae cuiusdam rei personalis ortum intra materialem universum complectitur, directam Dei actionem, vocationem peculiarem ad vitam nec non ad necessitudinem cuiusdam “Tu” cum altero “tu” requirit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 103:4)
Tali modo, huius mundi creaturae non iam ostenduntur sicut mera naturae realitas, quia Resuscitatus arcane eas involvit easque ad plenitudinis statum dirigit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 133:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION