도구

도구

라틴어 문장 검색

Quod ita factum esset, ni ducum desidia, quos Francorum exercitui praefecerat, tardius, quam rerum necessitas postulabat, is, quem ducebant, ad marcam venisset exercitus.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 827 322:2)
Godefridus vero rex ad eum exiit, cui imperator regnum Fresonum, quod olim Roricus Danus tenuerat, dedit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXII 17:4)
, Hugo venerabilis abba ex hac vita decessit sepeliturque in monasterio sancti Germani Autisiodoro Odo vero, videns affligi populum, clam exiit de civitate, a principibus regni requirens auxilium et, ut imperatori innotescerent velocius perituram civitatem, nisi auxilium ei daretur.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 30:2)
Reserantur portae, fit via Christianis, ut egrediantur, delegatis his qui eos quo vellent ducerent.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVIII 39:7)
Statimque rex iussit illis reddi claves castelli omnesque suos iussit exire, et ita homines Balduini recipere ipsum castrum.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 54:7)
Post haec usque Mosam in praeda exierunt, nullo sibi resistente.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVII 57:2)
et primitus pacificati sunt Karolus rex atque Zuendebolchus, et reddidit Balduinus regi castrum et suos exinde fecit exire;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVIIII 63:5)
Nam solitariam vitam in hipocrisi primum duxere simul.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 85:3)
Deinde autumnali tempore exiit edictum a regibus, ut ieiunium triduanum generaliter observaretur, inminente terrore famis pestilentiae, et terrae motus magnus per regna, ita ut desperatio humanae vitae plurimis accidit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 86:11)
Postea vero mediante mense Augusto antiqua Egiptiorum plaga, id est locustarum innumerabilis turma more apium de alveo exeuntium, ab oriente nova exorta est per terras nostras, quae in aere volitantes, vocem subtilem velut aviculi parvi dantes.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 93:13)
Exit qui latuit, timidum sic lenit amicum:
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:14)
exit humo semen et herba uiret.
(ANONYMUS NEVELETI, De hyrundine aues monente 22:4)
Omnes uincit opes securam ducere uitam.
(ANONYMUS NEVELETI, De agno et lupo 29:11)
Hic leporem prendit, fauces lepus exit inhermes.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane uetulo 30:4)
Exit cum sanie dolor et res causa doloris.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:13)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION